10 παραδοσιακά ελληνικά φαγητά που μεγάλωσαν γενιές και γενιές

Φοιτητής χωρίς μαμαδίστικο τάπερ γίνεται; Δε γίνεται! Ακόμα και στην ενήλικη ζωή πάντα κυκλοφορεί ένα τάπερ με φαγητό που μας έχει μεγαλώσει. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια η ελληνική κουζίνα έχει αποκτήσει μια πολύ μεγάλη ποικιλία συνταγών. Υπάρχουν πάντα όμως αυτά τα φαγητά, τα οποία παραμένουν σταθερά κι αμετάβλητα στο πέρασμα των χρόνων και έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές. Είναι παραδοσιακά φαγητά, τα οποία μπορεί από περιοχή σε περιοχή λίγο να διαφοροποιούνται, αλλά παραμένουν σταθερά στο μυαλό, στο στομάχι και στην καρδιά μας. Είναι τα φαγητά της μαμάς και της γιαγιάς, που ταξίδεψαν σε κουτιά με αεροπλάνα, βαπόρια και λεωφορεία. Είναι τα φαγητά που μπορεί σαν παιδιά να μη μας τρέλαιναν αλλά όσο μεγαλώνουμε τ’ αναζητούμε.

Αν ρωτήσεις τον κόσμο γύρω σου, θα σου δώσει 50 διαφορετικές απαντήσεις στο «Ποια είναι τα πιο παραδοσιακά ελληνικά φαγητά που μεγάλωσαν γενιές και γενιές;». Αλλά εδώ σ’ αυτήν τη λίστα καταφέραμε να συγκεντρώσουμε αυτά τα 10 φαγητά, τα οποία είναι τα πιο χαρακτηριστικά. Παρ’ όλο που σαν παιδιά δεν τα θέλαμε όπως είπαμε και νωρίτερα, σήμερα τα έχουμε εντάξει στη διατροφή μας, κάποιοι ακολουθώντας πιστά την παλιά παραδοσιακή συνταγή και κάποιοι «πειράζοντας» τη λίγο.

1. Φασολάδα

Εθνικό φαγητό των Ελλήνων θεωρείται πάντα μα πάντα η φασόλια σούπα ή αλλιώς η κλασική φασολάδα. Πόσες φορές έπρεπε να σε κυνηγήσει η μαμά σου για να φας τη φασολάδα η οποία υπήρχε υποχρεωτικά μία φορά την εβδομάδα στο οικογενειακό τραπέζι. Και πόσο μεγάλη μάχη έδινε αυτή η φασολάδα με τις φακές, οι οποίες ίσως λόγω της όψης του φαγητού να ήταν πιο συμπαθητικές; Και όσο γκουρμέ και να την κάνει κάποιος πάντα θα είναι εθνική υπόθεση.

2. Πίτες

Οι πίτες είναι ουσιαστικά μια κατηγορία φαγητού. Ίσως γιατί είναι ένα φαγητό, που ναι μεν γίνεται με τον ίδιο τρόπο -φύλλο και γέμιση- αλλά με διαφορετική γέμιση. Εδώ δυστυχώς δεν έχουμε νικητή στη μάχη του φύλλου. Σπανακόπιτα, τυρόπιτα, κιμαδόπιτα, κρεατόπιτα, ταχινόπιτα όλες οι πίτες αποτελούν πάντα το συνοδευτικό του φαγητού από άκρη σ’ άκρη της χώρας μας. Φυσικά και μπορούμε να τη δούμε σε πάνω από χίλιες διαφορετικές παραλλαγές. Το άνοιγμα του φύλλου ήταν κάτι που μάθαιναν οι νεαρές νοικοκυρές από πολύ μικρή ηλικία και γι’ αυτό και παρέμεινε μέχρι σήμερα αναπόσπαστο κομμάτι της Ελληνικής κουζίνας. Η πίτα είναι κάτι που θα φας για πρωινό, είναι κάτι που θα φας για βραδινό, είναι κάτι που θα συνοδεύσεις ως ορεκτικό μαζί με το μεσημεριανό. Εκτός από τις παραδοσιακές τους εκδοχές, σήμερα θα βρεις ακόμα πιο πολλές πίτες με διαφορετικές γεμίσεις.

3. Κεφτεδάκια

Ο σύντροφός μας στις παραλίες, ειδικά τη δεκαετία του ‘70 και του ΄80, ήτανε τα κεφτεδάκια. Αυτό δεν το αμφισβητεί κάνεις. Ακόμη και σήμερα άλλοι αγοράζουν μαγιό, άλλοι αγοράζουν καπέλο, άλλοι πετσέτα καινούργια και υπάρχουν και αυτοί που αγοράζουν καινούργιο τάπερ για τα κεφτεδάκια. Γιατί όμως έγινε το φαγητό της παραλίας; Γιατί τρώγεται άνετα και κρύο και ζεστό, τρώγεται με το χέρι και ήταν αυτό που σε φώναζε η μάνα σου και ο πατέρας σου να ‘ρθεις να φας έξω από τη θάλασσα, αλλά ποτέ να μην μπεις στο νερό με γεμάτο στομάχι.

4. Μουσακάς

Το πιο μπελαλίδικο φαγητό και χαρακτηριστικά ελληνικό είναι ο μουσακάς. Ο «Greek mousaka» κάνει θραύση στα καλοκαιρινά στέκια των τουριστών. Βέβαια κανένας τους δεν μπορεί να διανοηθεί πόση προετοιμασία έχει ο μουσακάς. Ξεπίκρισε τις μελιτζάνες μέσα σε νερό ένα 24ωρο πριν, τηγάνισε τις, φτιάξε τη μπεσαμέλ και τον κιμά, βάλε τα μπαχαρικά σωστά, στράγγισε τις μελιτζάνες από το λάδι και μετά στρώσιμο προσεκτικό στο ταψί. Όσο όμως χρονοβόρα κι αν είναι η προετοιμασία του, πάντα ένα κομμάτι μουσακά υπήρχε στην κουζίνα μας.

5. Παστίτσιο

Όποιος δε συμπαθούσε τις μελιτζάνες και τον μουσακά, ήταν πάρα πολύ ευτυχισμένος μ’ ένα κομμάτι παστίτσιο. Είτε με κιμά είτε με τυριά, πάντα το παστίτσιο έβγαινε στο τραπέζι σε εβδομαδιαία βάση. Και είναι τόσο διάσημο στα ελληνικά σπίτια, που εδώ στη χώρα μας δε ζητάμε Μακαρόνι Νο2 για να το φτιάξουμε. Ζητάμε το μακαρόνι για παστίτσιο. Εννοείται ότι είναι ο πιο πολυταξιδεμένος επιβάτης των Κτελ, καθώς τρώγεται και ζεστό και κρύο.

6. Γεμιστά

Το καλύτερο συνοδευτικό με τη φέτα είναι πάντα τα γεμιστά, με μοναδική εξαίρεση το καρπούζι. Αναμφισβήτητα είναι ένα από τα αγαπημένα λαδερά φαγητά μικρών και μεγάλων. Είτε ντομάτα, είτε πιπεριά, είτε με κιμά, είτε χωρίς, τρώγονται και ζεστά και κρύα, όπως και άλλα φαγητά που προαναφέραμε. Επιβάλλεται όμως η συνοδεία τυριού και πολλές φορές και η παρέα της ρετσίνας.

7. Ντολμαδάκια

Φυσικά μαζί με τα γεμιστά, θα πρέπει να πούμε και για τα ντολμαδάκια. Από τους καλύτερους ουζομεζέδες είναι τα ντολμαδάκια, τα οποία όμως από κανονικό φαγητό έγιναν ορεκτικό και συνοδευτικό σε κάθε γεύμα μετά τις 12 το μεσημέρι. Βασισμένα σε μια πολιτική συνταγή, που κρατάει πολλές δεκαετίες πίσω, τα φύλλα του αμπελιού έχουν γίνει μια συνταγή πεντανόστιμη η οποία ακολουθεί πιστά μέχρι σήμερα το ελληνικό τραπέζι. Σε κάποιους αρέσουν με κιμά, σε κάποιους σκέτα με ρύζι. Είτε γιαλαντζί τα ζητήσεις, είτε σαρμαδάκια, είτε γιαπράκια, όπως και να το πεις η γεύση είναι πάντα η ίδια.

8. Σπανακόρυζο

Στο ίδιο μήκος κύματος με τα λαδερά πιάτα της λίστας, δεν μπορούμε να παραλείψουμε το σπανακόρυζο. Η δύναμη του Ποπάυ -το σπανάκι- μαζί με ρύζι είναι ένα από τα αγαπημένα λαδερά, που όλοι φάγαμε από βρέφη μέχρι και σε πιο μεγάλη ηλικία. Σ’ αυτήν την κατηγορία θα μπορούσαμε να βάλουμε και τα φασολάκια και τις μπάμιες, αλλά επειδή οι απόψεις διίστανται και θα διίστανται για πολλά χρόνια ακόμη, το σπανακόρυζο κέρδισε επάξια μια θέση στη λίστα μας. Έτσι κι αλλιώς το σπανακόρυζο θα κερδίζει πάντα, ειδικά όταν συνοδεύεται με μπόλικο λεμόνι και ένα αυγό μάτι πάνω.

9. Κοκκινιστό κρέας

Εδώ όλοι πάμε πάσο. Το κοκκινιστό κρέας είναι μια συνταγή -κυρίως με μοσχάρι- που πάντα μαγειρεύεται μέσα σε σάλτσα και στο ίδιο ζουμί «λιώνουν» μαζί του μανέστρα ή μακαρόνι. Κάποιοι θα το πουν στιφάδο με πολλά κρεμμυδάκια και κάποιοι θα το πουν γιουβέτσι. Όπως και να το πεις το κρεατάκι αυτό, αν και θέλει πολλές ώρες να μαγειρευτεί, στο τέλος καταλήγει σε μια μάχη πιρουνιών. Άλλωστε το καλό πράγμα αργεί να γίνει.

10. Σαλάτα χωριάτικη

Ποτέ σε ελληνικό τραπέζι δε λείπει η σαλάτα και ειδικά η αγγουροντομάτα. Η αγγουροντομάτα βέβαια έχει αναβαθμιστεί σε άλλο επίπεδο ως χωριάτικη, εμπλουτισμένη με ελιές, κρεμμύδι, ρίγανη και φέτα. Σήμερα είναι μαζί με το στραγγιστό γιαούρτι Νο1 σύμβολο της ελληνικής κουζίνας, ακόμα και αν μας πήρε χρόνια, για να μάθουμε να συγκαταλέγουμε την ντομάτα στα φρούτα και όχι στα λαχανικά.

Πηγή φωτογραφίας