Όταν τα κεράκια της γενέθλιας τούρτας συμπληρώσουν τα 30, συνήθως κάνεις μια αναδρομή στις προηγούμενες δεκαετίες της ζωής σου κι ανανεώνεις τη λίστα των επιθυμιών και των στόχων σου. Οι μεγαλύτερες ξεκαθαρίσεις κι αναβαθμίσεις γίνονται στον τομέα των σχέσεων. Εκεί όπου πολλές φορές αρχίζουν οι φωνές τρίτων να επηρεάζουν την άποψή μας και τo τι ζητάμε από τον σύντροφό μας. Υπάρχουν πράγματα που θέλουμε να ζητήσουμε από το σύντροφό μας αλλά δεν είναι κοινωνικά αποδεκτά μετά την ηλικία των 30;
Είναι αυτά που κάποιοι τρίτοι θα σχολιάσουν αρνητικά με τη δικαιολογία ότι είναι ανωριμότητες κι αρκετές φορές δε θα τα δεχτεί ο σύντροφός μας, χρησιμοποιώντας την ηλικία ως δικαιολογία. Ο κάθε άνθρωπος όμως δε διαχειρίζεται και συνεπώς δεν εξελίσσει ισορροπημένα όλα τα κομμάτια του εαυτού του. Πάντα κάποια μένουν πίσω. Είναι ίσως κάποιες επιθυμίες που δεν κατάφερε μέχρι τα 30 να εκπληρώσει και τις χρωστάει στον εαυτό του. Είναι όμως κι αυτά τα στερεότυπα που βάζει άδικα η κάθε κοινωνία στις σχέσεις και τις υποβάλλει να έχουν όλες τους ίδιους ρυθμούς, τις ίδιες συνήθειες και τις ίδιες απαιτήσεις ανάλογα την ηλικία. Αδίκως όμως, καθώς το θέμα δεν είναι αν είσαι 30 και ζητάς κάτι που ζητούν στα 20. Το θέμα είναι να βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο, για να στο δώσει.
-Να δοκιμάζεις νέα πράγματα κι όχι μόνο στο sex
Η δικαιολογία «δεν είμαστε νέοι να τρέχουμε στις ρεματιές» για να βγάλετε τα μάτια σας είναι ίσως η πιο άδικη, όταν ο σύντροφος ζητάει νέες εμπειρίες. Είναι γνωστό ότι σχέση που δεν «ανανεώνεται» συνήθως «παντουφλιάζει» και καταλήγει στη ρουτίνα. Ναι, οι αντοχές ίσως να είναι λιγότερες μετά τα 30 κι οι ρυθμοί της ζωής να μην επιτρέπουν εξορμήσεις και περιπέτειες –ειδικά στο sex- αλλά πάντα υπάρχει μια λύση. Διάθεση πρέπει να υπάρχει.
-Να ρωτάς για το παρελθόν του συντρόφου σου
Όταν είσαι 20 γίνεσαι λαγωνικό και ξεσκονίζεις όλα τα social media της σχέσης σου και τολμάς να ζητάς το λόγο ακόμα και για ένα like. Μετά τα 30 όμως αυτό θεωρείται κατακριτέο κι επικρατεί η άποψη ότι δεν είναι σοβαρό να σκαλίζεις το παρελθόν του συντρόφου σου. Η αντίθετη πλευρά όμως θα πει ότι είναι λίγο risky να βαδίζεις σε αχαρτογράφητα νερά. Η αλήθεια όμως είναι κάπου στη μέση. Ακόμα και μετά τα 30, τα 40, τα 50 κ.ο.κ. δικαιούσαι να ξέρεις τι περιπέτειες είχε στη ζωή του πριν από σένα ο σύντροφός σου, αρκεί αυτό να γίνει σε μια από κοινού συζήτηση σε normal επίπεδα. Κι αυτό είναι κάτι που μπορεί να γίνει σε κάθε σχέση όποια χρονική περίοδο της ζωής σου κι αν ξεκινάει.
-Οι πρώην στη νυν σχέση
Όπως προαναφέραμε να ζητάς να μάθεις κάποια πράγματα για το παρελθόν του συντρόφου δεν είναι κάτι κακό. Αυτό όμως που μπερδεύει λίγο τις σχέσεις και αρκετός κόσμος δεν μπορεί να διαχειριστεί σωστά είναι η παρουσία των πρώην στο τώρα και στη νέα σχέση. Στα 20 είναι κατακριτέο, αλλά μετά τα 30 γινόμαστε «Σουηδία» καθώς είμαστε πιο ώριμοι. Το να ζητήσεις δηλαδή από τους νυν μετά τα 30 να μην έχουν επαφές και να μη σε φέρνουν σ’ επαφή με πρώην, μπορεί να χαρακτηριστεί ανωριμότητα κι ένδειξη ανασφάλειας. Η λύση κι εδώ είναι κάπου στη μέση. Σε όποια ηλικία κι αν προκύψει αυτό το θέμα, το βασικό είναι ο καθένας να γνωρίζει ποια είναι τα όριά του. Το να επεμβαίνει κάποιος πρώην στη νυν σχέση πρώην του δεν είναι και ό,τι ηθικότερο. Κι αυτό λειτουργεί κι αντίστροφα όταν νυν επιβάλλει την παρουσία πρώην στη νυν σχέση του, γιατί έτσι θέλει να το κάνει. Επειδή όμως μπορεί να υπάρχουν παιδιά στη μέση, σε όποια ηλικία κι αν είσαι, τα όρια είναι αυτά που διαμορφώνουν τη σωστή σχέση.
-Οι φίλοι σε δεύτερη μοίρα
Πριν τα 30 οι φίλοι είναι παντού. Μετά τα 30 αν ζητήσεις να βγεις μια βόλτα με τους φίλους θεωρείται παραμέληση για τον σύντροφο κι ειδικά αν σε δουν έξω χωρίς αυτόν, θα πουν πολλά. Ποιος θα πει πολλά; Ο κόσμος που ό,τι και να κάνεις πάντα θα βρει να πει κάτι. Οι φίλοι είναι όμως το στήριγμα που επιλέγεις εσύ στη ζωή σου και τους χρειάζεσαι ακόμη και στα βαθιά γεράματα. Μπορεί μετά τα 30 ο χρόνος να μην είναι αρκετός αλλά η παρουσία τους και μόνο είναι απαραίτητη. Όπως εσύ χρειάζεσαι ποιοτικό χρόνο με τους φίλους σου, έτσι κι ο σύντροφός σου. Γι’ αυτό και το ν’ αρνηθείς εσύ τους δικούς για χάρη της δικής του παρέας και το αντίθετο δε σας βοηθάει. Αντιθέτως, ο ένας από τους δύο ή κι οι δύο στηρίζουν τις ανάγκες τους σε άτομα που δεν τους ξέρουν και τόσο καλά και χάνουν τους πραγματικούς φίλους τους.
-Μεγάλες προσδοκίες
Ένα θέμα ταμπού στις σχέσεις είναι κι αυτά που περιμένεις από τον άλλο. Γιατί είναι κακό να περιμένεις τον πρίγκιπα του παραμυθιού και μετά τα 30; Μήπως γιατί η κοινωνία σου λέει να σοβαρευτείς και ν’ αρκεστείς σε ό,τι σου έρθει; Γιατί είναι κακό να ψάχνεις κάτι καλύτερο κι όχι απλά κάτι που θα σ’ απαλλάξει για λίγο από τη μοναξιά; Είναι σύνηθες φαινόμενο μετά τα 30 να ζητάς και λιγότερα από τον σύντροφό σου, γιατί αν ζητήσεις περισσότερα θα υποστείς γκρίνια κι ίσως βρεις πόρτες κλειστές. Δεν είναι κακό σε όποια ηλικία κι αν είσαι να περιμένεις πολλά πράγματα. Αυτά έτσι κι αλλιώς διαμορφώνονται από τις επιθυμίες μας και δε θα ήταν δίκαιο οι αποτυχίες του παρελθόντος να μας αναγκάζουν να αρκούμαστε στα λίγα.
-Περισσότερος χρόνος μαζί
«Mysterious thing is time» είχε πει ο Καθηγητής Dumbledore στους μαθητές του Hogwarts κι είναι ίσως η ατάκα που είναι πιο διαχρονική από κάθε άλλη σχετική με τον χρόνο. Το να ζητάς χρόνο από τον σύντροφό σου δεν είναι κακό σε καμία φάση της σχέσης σας. Ακόμα κι αν είστε στα 50 και τρέχετε σε 40 δουλειές ο καθένας. Καλά τα 20 και τα 25, όταν δεν έχεις υποχρεώσεις, αλλά δεν είναι δίκαιο επειδή αυτές αυξάνονται εσείς οι δύο να απομακρύνεστε. Οπότε το να αποζητάς χρόνο με τον σύντροφό σου, σημαίνει ότι έχεις ανάγκη από περισσότερες στιγμές μαζί του, πριν φτάσετε να είστε δύο άγνωστοι που σαν συνδέει μόνο το κουδούνι στην είσοδο.
-Να μου θυμίζεις πόσο μ’ αγαπάς
«Μ’ αγαπάς;» ρωτάει. «Ναι» απαντάει. «Ε πες το μου!» ζητάει. «Ε, τώρα αυτά είναι παιδιάστικα πράγματα!» Πόσες φορές αυτή η στιχομυθία έχει πληγώσει έναν από τους δύο; Γιατί το να πεις ή να γράψεις ένα «Σ’ αγαπώ» πρέπει να γίνεται μέχρι κάποια ηλικία και μετά να κόβεται; Όταν ζούμε σ’ έναν κόσμο που επικρατεί άγχος και φόβος για το οτιδήποτε, δε θα ήταν πιο ωραίο να σου θυμίζει ο σύντροφός σου τα συναισθήματά του για σένα, ιδιαίτερα όταν αυτά δυναμώνουν μέρα με τη μέρα και χρόνο με τον χρόνο; Και δε μιλάμε μόνο για την αγάπη και τον έρωτα, αλλά και γι’ άλλα συναισθήματα όπως ο θαυμασμός κι η υπερηφάνεια. Ακόμα κι ο πιο μουντρούχος σύντροφος έχει ανάγκη να τ’ ακούσει αυτά, ακόμα κι αν είναι μετά τα –ήντα.
-Κάθε μέρα καληνύχτα
Στην αρχή είναι όλα σε καθημερινό επίπεδο: κάθε μέρα τηλέφωνα και μηνύματα για καλημέρα και για καληνύχτα. Από μια ηλικία και μετά όμως τα σχόλια γι’ αυτή τη συνήθεια υπαγορεύουν ότι αυτά είναι παλιμπαιδισμοί και γυμνασιακές καταστάσεις. Αν κι η καλημέρα πολλές φορές είναι δύσκολο να ειπωθεί λόγω της φρενίτιδας της εποχής μας, η καληνύχτα είναι κάτι που πρέπει ν’ ακούγεται ανάμεσα στο ζευγάρι σε όποια φάση κι αν είναι, όσο «παιδικό» κι αν ακούγεται. Πολλοί θα αναρωτηθούν το γιατί. Η απάντηση είναι απλή: μπορεί όλη τη μέρα να μην προλάβεις ούτε τον εαυτό σου να σκεφτείς, αλλά με την καληνύχτα είναι σαν να λες στο ταίρι σου «Μπορεί όλη τη μέρα να σκεφτόμουν όλα τα υπόλοιπα, αλλά τώρα εγώ θα κοιμηθώ με τη σκέψη σου». Η καληνύχτα είναι η βενζίνη που χρειάζεται μια σχέση, για να συνεχίσει να δουλεύει κάθε πρωί.
-Να περπατάμε χέρι-χέρι
Το πιο γλυκό πράγμα που βλέπεις στον δρόμο είναι ζευγαράκια να περπατούν χέρι-χέρι. Γλυκά φιλιά, παθιάρικες αγκαλιές και κάποιες φορές και sex σε δημόσια θέα «συγχωρούνται» από την κοινωνία λόγω ηλικίας. Μετά τα 30 όμως αν ζητήσεις χεράκια και χαδάκια, κάπως τα πράγματα προσαρμόζονται σ’ αυτά που ζητάει το κοινό που θα σας δει κι όχι αυτά που νιώθετε εσείς. Το οξύμωρο είναι ότι αν κυκλοφορήσει κάποια εικόνα στα social media με ζευγάρι ηλικιωμένων, όπου ο ένας κρατάει το χέρι του άλλου, δηλώνοντας τα χρόνια που είναι μαζί και την αγάπη που τους ενώνει, τότε όλοι το βρίσκουν γλυκό και ρομαντικό. Οπότε έχουμε φτάσει σ’ ένα σημείο, μια τόσο απλή ένδειξη αγάπης να έχει συγκεκριμένες χρονικές περιόδους που θα μπορεί κάποιος να την αντιμετωπίζει θετικά κι όχι να την κατακρίνει. Μήπως τελικά είναι κι αυτό μια επιθυμία που δε θα έπρεπε να έχει deadline;
-Πότε θα κάνετε παιδί;
Το πιο δύσκολο ζήτημα μετά τα 30 θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η απόκτηση ενός παιδιού. Πριν τα 30 η δικαιολογία του κόσμου στην επιθυμία κάποιου να γίνει γονιός είναι «Είσαι μικρός ακόμα;». Μετά τα 30 αρχίζει η πίεση –ειδικά στις γυναίκες- με αποτέλεσμα να φτάνει το ζευγάρι σε μια δύσκολη θέση. Η απόκτηση ενός παιδιού ή και περισσότερων κι η δημιουργία οικογένειας είναι απόφαση των δύο κι όχι των πολλών. Μπορεί μια γυναίκα ή ένας άντρας να νιώσει αυτή την ανάγκη στα 25 ή στα 40, ανάλογα με τις επιθυμίες και τα θέλω του. Όταν όμως ο ένας από τους δύο φτάνει να εκφράσει την επιθυμία του αυτή στον σύντροφό του, τότε θέλει σε δύο πράγματα προσοχή. Πρωτίστως να είναι σίγουρος ότι αυτός το θέλει πραγματικά και σε δεύτερο επίπεδο να το θέλει ο ίδιος κι όχι επειδή το προστάζει η κοινωνία. Το παιδί άλλωστε πρέπει να είναι ένα «προϊόν» αγάπης των δύο κι όχι κοινωνική διαταγή των πολλών.
Συντάκτης: Κέλλυ Ιακωβίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
