10 ταινίες του Χόλιγουντ με χορευτικά δρώμενα που αγαπήσαμε

Αν και ο Αμερικανικός Κινηματογράφος επικεντρώνεται στο να παράγει ταινίες που εντυπωσιάζουν με φαντασμαγορικά εφέ, πολεμιστές και love stories, κάθε χρόνο βγαίνουν στις αίθουσες 1-2 dance ταινίες που μπορεί να μη σπάνε τα ταμεία, αλλά ξεσηκώνουν ακόμα και τους πιο απαιτητικούς θεατές. Σε αυτές τις ταινίες συνήθως ο χορός είναι η μέθοδος που χρησιμοποιούν οι πρωταγωνιστές για να διαμαρτυρηθούν ή για να ξεφύγουν από μια ζωή που δε θέλουν. Επίσης κάποιες ταινίες είναι διάσημα musical που από τη θεατρική σκηνή κατέληξαν στη μεγάλη οθόνη. Όποιο στιλ κι αν υιοθέτησαν αυτές οι ταινίες, αν και οι περισσότερες ήταν χαμηλού budget κατάφεραν να γίνουν εμπορικές, ξεσηκώνοντας τον κόσμο να μιμηθεί τις χορευτικές φιγούρες και να γνωρίσει καλύτερα την τέχνη στις διάφορες μορφές της. Πολλές από αυτές τις ταινίες άφησαν το στίγμα τους στην έβδομη τέχνη, κάποιες όμως θα μας μείνουν αξέχαστες ακόμα κι αν περάσουν χρόνια.

1. Saturday night fever (1977)

Η μουσικοχορευτική ταινία «Πυρετός το Σαββατόβραδο» είναι η ταινία σταθμός για την καριέρα του Τζον Τραβόλτα και ανέδειξε τα τραγούδια των Bee Gees παγκοσμίως, αφού το soundtrack της ταινίας βρίσκεται ακόμα στη λίστα με τα εμπορικότερα άλμπουμ ταινιών διεθνώς. Οι χορογραφίες του νεαρού Τόνι Μανέρο (Τζον Τραβόλτα) με τη Στέφανι Μαγκάνο (Κάρεν Λιν Γκόνεϋ) απέκτησαν θέση σε όλες τις ντίσκο του κόσμου και έφεραν την ντίσκο μουσική στον θρόνο, αναδεικνύοντάς τη βασίλισσα των ’70s.

2. Grease (1978)

Η ανοδική πορεία της καριέρας του Τζον Τραβόλτα συνεχίστηκε και την επόμενη χρονιά με τη μεγαλύτερη ίσως χορευτική επιτυχία όλων των εποχών, το μιούζικαλ «Grease». Η Ολίβια Νιούτον-Τζον θα μείνει στην ιστορία για το ιστορικό εκείνο leather outfit και τα ρεκόρ της ταινίας είναι αναρίθμητα. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης αναφέρει σε δηλώσεις ότι η ταινία προοριζόταν για το εφηβικό κοινό της εποχής με προβλεπόμενη απήχηση 1-2 χρόνια μετά την πρώτη της προβολή. Οι μαθητικοί έρωτες της εποχής και οι δυνατές χορογραφίες έκαναν αυτή τη low budget ταινία ένα από τα εμπορικότερα μιούζικαλ όλων των εποχών. Το «Grease 2» που ακολούθησε το 1982 με τη νεαρή τότε Μισέλ Φάιφερ δεν είχε τόσο μεγάλη επιτυχία, αλλά έδωσε το έναυσμα για την μετέπειτα μεγάλη πορεία της πρωταγωνίστριας.

3. Flashdance (1983)

Μετά την εποχή της ντίσκο, τη δεκαετία του ’80 μια αληθινή ιστορία θα μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη με την ταινία Flashdance, φέρνοντας στο προσκήνιο τον μοντέρνο χορό. Η πραγματική ιστορία της Μορίν Μάρντερ, χορεύτριας από τον Καναδά, θα προβληθεί μέσα από την ταινία και η 18χρονη πρωταγωνίστρια Τζένιφερ Μπιλς θα γυρίσει τη μία και μοναδική επιτυχία της καριέρας της. Οι υπέροχες χορογραφίες, οι γκέτες στα πόδια, οι κορδέλες στα μαλλιά και το σκισμένο λευκό μπλουζάκι της Μπιλς θα υιοθετηθούν από τους teenagers της δεκαετίας και το τραγούδι της τελικής σκηνής «What a feeling» της Ιρέν Κάρα θα κερδίσει Όσκαρ. Αν και η ταινία θεωρείται η απόλυτη χορευτική επιτυχία όλων των εποχών, οι κριτικοί την «έθαψαν», ενώ κάποια χρόνια μετά αποκαλύφθηκε ότι η πρωταγωνίστρια είχε ντουμπλαριστεί από την Μαρίν Τζάχαν, της οποίας το όνομα δε γράφτηκε ούτε στους τίτλους αρχής. Αξιοσημείωτο των χαμηλών προσδοκιών που είχε η εταιρεία παραγωγής ήταν ότι η Μάρντερ για την παραχώρηση των δικαιωμάτων πήρε εφάπαξ το ποσό των 2500 δολαρίων, ενώ η ταινία απέφερε κέρδη πάνω από 150 εκατομμύρια δολάρια, από τα οποία δεν μπόρεσε να διεκδικήσει τίποτα.

4. Footloose (1987)

Πριν ξεκινήσει ο Κέβιν Μπέικον να παίζει τον κακό, ήταν ένας μικρός επαναστάτης σε μια μικρή πόλη των Δυτικών Η.Π.Α. όπου ο χορός και η ροκ μουσική απαγορεύονταν. Η ιστορία της ταινίας είναι εμπνευσμένη από την αληθινή ιστορία της πόλης Ελμορ στην Οκλαχόμα, όπου ο χορός σε εξωτερικούς χώρους απαγορευόταν δια νόμου από το 1898. Το 1979 οι μαθητές της πόλης θα ζητήσουν να διοργανώσουν έναν χορό και να καταργηθεί ο νόμος, κάτι το οποίο έφερε αντιδράσεις, αλλά και αποτελέσματα. Στην ταινία οι μαθητές χορεύουν στα κρυφά και ο Κέβιν Μπέικον θα μείνει στην ιστορία για το υπέροχο χορευτικό στην αποθήκη, ενώ η αφίσα της ταινίας με το «λυγισμένο» του κορμί έμελλε να διακοσμήσει πολλούς τοίχους, εφηβικούς και μη. Μέσα στους μαθητές-ήρωες της εποχής διακρίνουμε τη νεαρή τότε Σάρα Τζέσικα Πάρκερ. Το 2011 θα γυριστεί το remake της ταινίας, το οποίο όμως δε θα έχει τόσο μεγάλη επιτυχία.

5. Dirty Dancing (1987)

Την ίδια χρονιά με το Footloose θα βγει και το λατρεμένο Dirty Dancing με τον αξέχαστο Πάτρικ Σουέιζ και την υπέροχη Τζένιφερ Γκρέι. Τα περισσότερα πρόσωπα της ταινίας ήταν εμπνευσμένα από τη ζωή της ίδιας της σεναριογράφου της ταινίας Έλινορ Μπεργκστάιν. Η εταιρεία παραγωγής δεν ήθελε καν να βγει στις αίθουσες η ταινία, αλλά η απρόσμενη εισπρακτική επιτυχία την κατέστησε ως μία από τις διασημότερες ταινίες όλων των εποχών. Αν και οι δύο πρωταγωνιστές δεν είχαν καλή χημεία μεταξύ τους, οι χορογραφίες και τα τραγούδια άφησαν εποχή με κορυφαία επιτυχία το τραγούδι της τελικής σκηνής «I’ve had the time of my life» -ερμηνευμένο από την Τζένιφερ Γουόρνς και τον Πωλ Μέντλεϋ- το οποίο είναι το πιο διάσημο γαμήλιο τραγούδι παγκοσμίως. Η ταινία αυτή θα μείνει στην ιστορία και για έναν ακόμα λόγο: εκτός από τις κοινωνικές διαφορές που θίγει, είναι η πρώτη ταινία που μιλάει για την άμβλωση, ένα θέμα ταμπού της τότε εποχής. Το sequel που ακολούθησε 17 χρόνια μετά με τον τίτλο «Dirty Dancing 2: Havana Nights» δυστυχώς έμεινε στα αζήτητα.

6. Save the Last Dance (2001)

Με το έναυσμα του νέου αιώνα, μια νεανική ταινία με τη νεαρή ηθοποιό Τζούλιαν Στάιλς θα φέρει στο προσκήνιο τις φυλετικές και ταξικές διακρίσεις στις Η.Π.Α. Η πρωταγωνίστρια θα αναζητήσει μέσα από τον χορό την απελευθέρωση από μια πόλη που βασιλεύει η επιθετικότητα και οι διακρίσεις. Συμπαραστάτης της στην όλη προσπάθεια θα είναι ο συμμαθητής της, με τον οποίο θα παλέψουν μαζί εναντίον των ομοίων τους που θα προσπαθήσουν να τους χωρίσουν. Το μοντέρνο soundtrack και το μότο ότι δεν πρέπει ποτέ να παρατάμε τα όνειρά μας έκανε την ταινία ιδιαίτερα αγαπητή στο νεανικό κοινό. Το 2004 βγήκε το sequel, το οποίο δεν πήγε τόσο καλά.

7. Chicago (2002)

Καλή η νεολαία, αλλά μια ταινία που άφησε εποχή από χορευτικής και μουσικής άποψης είναι σίγουρα το μιούζικαλ «Chicago» του 2002. Ρενέ Ζελβέγκερ, Κάθριν Ζέτα Τζόουνς, Τζον Ρέιλι, Ρίτσαρντ Γκιρ και η πληθωρική Κουήν Λατίφα συνθέτουν μια δυνατή ομάδα και σπάνε όλα τα κοντέρ. Η ταινία αυτή αποτελεί μεταφορά του ομώνυμου θεατρικού έργου του 1926 και η πρώτη του μουσικοχορευτική εκδοχή ήταν στο Μπροντγουέι το 1975. Η κινηματογραφική του εκδοχή το 2002 έφερε στο προσκήνιο τα απίστευτα μουσικοχορευτικά ταλέντα των πρωταγωνιστών και τα τραγούδια -ένα μείγμα τζαζ, ποπ και σόουλ μουσικής- θα παραμείνουν για καιρό στις πρώτες θέσεις των charts παγκοσμίως.

8. Shall we dance (2004)

Ο έρωτας με τον Ρίτσαρντ Γκιρ συνεχίζεται. Δύο χρόνια μετά την επιτυχία του «Chicago» ο Γκιρ θα πρωταγωνιστήσει μαζί με την Τζένιφερ Λόπεζ σε μια ρομαντική ταινία που ο πρωταγωνιστής αναζητεί τον εαυτό του μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας χορού και παρ’ όλο που οι περισσότεροι περιμέναμε ότι αυτοί οι δύο θα κατέληγαν μαζί, το σενάριο μας διέψευσε. Οι ήρωες της ταινίας μέσα από τον χορό έδειξαν ότι πρόκειται για μια τέχνη που μπορεί να μιλήσει στις καρδιές όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως ηλικίας, σωματότυπου και καταγωγής.

9. Step up (2006), Step up 2 (2008), Step up 3D (2010), Step up Revolution (2012) & Step up all in (2014)

Το 2006 ξεκινάει η προβολή μιας σειράς franchise ταινιών του Αμερικανού σεναριογράφου Ντουέιν Άντλερ με τίτλο «Step up». Όπως οι λάτρεις των ταινιών «Μαχητές του δρόμου», έτσι και οι φαν των «Step Up» θα βρούνε τον δικό τους αγαπημένο κόσμο αποτυπωμένο στη μεγάλη οθόνη. Στην πρώτη ταινία απολαμβάνουμε τον γοητευτικό Τσάνιγκ Τέιτουμ να υποδύεται έναν νεαρό που μέσα σε μια σχολή χορού θα βρει τον έρωτα και μια ευκαιρία να ξεφύγει από την παλιά του ζωή. Στη δεύτερη ταινία του 2008 το σκηνικό μεταφέρεται στους δρόμους και σε underground street dance μακριά από ελιτίστικες μουσικές σχολές. Από την τρίτη ταινία και μετά βλέπουμε ακόμα πιο πολλές χορογραφίες και εφέ με έμφαση πλέον στο hip-hop και στο flash mob όπου οι πρωταγωνιστές διεκδικούν την καταξίωση και την αναγνώριση μέσω του χορού. Οι ταινίες αυτές κατάφεραν να δείξουν μια άλλη εκδοχή της αμερικανικής κοινωνίας όπου άνθρωποι με ταλέντο προσπαθούν να αναδειχθούν χωρίς θεμιτά μέσα και να ακολουθήσουν αυτό που ονειρεύονται.

10. Take the Lead (2006)

Είναι η αληθινή ιστορία του καθηγητή χορού Πιέρ Ντουλέν που μέσα από το πρόγραμμά του για τη διδασκαλία χορού στα σχολεία, έσωσε πολλά παιδιά υποβαθμισμένων περιοχών. Ενσαρκωμένος από τον μαγευτικό Αντόνιο Μπαντέρας, η ταινία θα περάσει το μήνυμα που θέλει και οι νεαροί πρωταγωνιστές θα δώσουν ένα ρεσιτάλ χορευτικής ερμηνείας που θα μας μείνει αξέχαστο.

Bonus: Η ταινία του 2001 «Moulin Rouge!» που μαζί με το «Chicago» θα δώσουν το έναυσμα για να μεταφερθούν πολλά μιούζικαλ στη μεγάλη οθόνη.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!