Διαβάζοντας λογοτεχνία λύνεις πιο εύκολα καθημερινά προβλήματα

Από μικρά παιδιά ακούμε συνεχώς πόσο ωραίο είναι να διαβάζουμε βιβλία και πόσο καλό μας κάνουν. Αυτή η ιδιότητα της Λογοτεχνίας, της τέχνης δηλαδή που αγαπάει το λόγο, να συμβάλει θετικά και δημιουργικά στην ανάπτυξη του ανθρώπου είναι και η μεγαλύτερή της δύναμη. Μπορεί κάποιοι να μην το καταλάβουν ποτέ, αλλά η λογοτεχνία με τη δύναμή της έχει αποτελέσει θεραπεία για την ψυχή και βιταμίνη για το νου.

Στην παιδική ηλικία τα βιβλία είναι γεμάτα εικόνες και τα λόγια λίγα και περιεκτικά. Είναι λογικό δεδομένου ότι η αναγνωστική ικανότητα των παιδιών καλλιεργείται σταδιακά από την ηλικία των 5 ετών και μετά. Σύμφωνα με έρευνα, το κομμάτι της λογοτεχνίας που απευθύνεται σε παιδιά και νέους καλείται να προετοιμάσει τους μικρούς αναγνώστες για τον κόσμο και τους παρέχει τη δυνατότητα να σκέφτονται, να αναρωτιούνται, να λύνουν μικρά προβλήματα με έναν μοναδικό και διασκεδαστικό τρόπο.

Για τις μεγαλύτερες ηλικίες τα λογοτεχνικά δημιουργήματα αρχίζουν να επεκτείνονται στο λόγο και να περιορίζονται οι εικόνες. Έτσι δίνεται η δυνατότητα στον αναγνώστη να καλλιεργεί το δημιουργικό κομμάτι της σκέψης του και να φτιάχνει πλέον μόνος τις δικές του εικόνες. Να ερμηνεύει, δηλαδή, αυτό που διαβάζει με τον δικό του τρόπο. Και σιγά-σιγά επιλέγει καθένας το είδος της λογοτεχνίας που ταιριάζει στα γούστα του και στην προσωπικότητά του. Θεατρικά κείμενα, αστυνομικές ιστορίες, κόμικς, ποίηση, μύθοι και θρύλοι, νουβέλες και πάρα πολλά ακόμα προϊόντα της λογοτεχνίας δίνουν την επιλογή στον καθένα να «κατασκευάσει» τον δικό του κόσμο, όπου θα βρίσκει αποκούμπι όταν το έχει ανάγκη.

Και σε μια ώριμη ηλικία πλέον βλέπουμε το θεραπευτικό χάδι της Λογοτεχνίας. Είναι αυτή η ασχολία που μας επιτρέπει να ξεκουράσουμε το μυαλό, «γυμνάζοντάς» το. Δεν είναι μια ασχολία που συνδέεται απαραίτητα με την προβολή μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δεν υπάρχει χρονικός περιορισμός. Αμέσως αυτό μας χαλαρώνει. Όταν ο νους δεν πιέζεται από σχόλια, χρονικά περιθώρια και καταιγισμό πληροφοριών και εντολών, ανοίγεται πιο εύκολα και ταξιδεύει ελεύθερα. Κατ’ επέκταση ο άνθρωπος μαθαίνει να είναι πιο ανεκτικός σε δύσκολες καταστάσεις και πιο πρακτικός στην επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει κατά καιρούς.

Έχει συμβεί πολλές φορές η ιστορία που διαβάζεις να σου δώσει με τον δικό της τρόπο τη λύση σε ένα πρόβλημα που έχεις. Μπορεί σου εξηγήσει συμπεριφορές που δεν είχες καταλάβει ή ακόμα και σου παρουσιάσει διαφορετικές όψεις ενός θέματος που εσύ το γνώριζες μόνο από τη μία του πλευρά. Σου επιτρέπει να ξοδέψεις χρόνο για τον εαυτό σου, χωρίς να πληρώσεις υπέρογκα ποσά –πολλές φορές και χωρίς να ξοδευτείς καθόλου. Η ασφάλεια και η οικειότητα που νιώθεις όταν κρατάς στα χέρια σου ένα βιβλίο και ρουφάς σαν σφουγγάρι κάθε τυπωμένη του λέξη, δεν μπορεί να αντικατασταθεί από ομαδικά χόμπι και παιχνίδια. Είναι η ώρα, η στιγμή, η περίοδος που ξεκουράζεις το πνεύμα σου, εντάσσοντάς το σε έναν κόσμο που δεν επηρεάζεται παρά μόνο από σένα τον ίδιο. Όπως ανέφερε και ο συγγραφέας Θεόδωρος Γρηγοριάδης, «το διάβασμα είναι μία από τις πιο μοναδικές τέχνες». Και κάθε φορά που νιώθεις κερδισμένος από την ανάγνωση ενός βιβλίου, φαίνεται πόσο μεγάλη είναι η θεραπευτική δύναμη της λογοτεχνίας.