Ghost hunting· μια ασχολία διαφορετική απ' όλες τις άλλες

Φαντάσματα, πνεύματα, δαίμονες, θρύλοι και μύθοι αποτελούν μέχρι σήμερα ένα άγνωστο πεδίο για τον καθένα μας, το οποίο λόγω του μυστηρίου που τα περιβάλλει, παίρνει συχνά διαστάσεις εξωπραγματικές. Όλα αυτά τα μυστήρια φαινόμενα ξεκίνησαν να καταγράφονται πολλά χρόνια πριν, όταν η τεχνολογία και η εξέλιξης της επιστήμης ήταν ακόμα στα σπάργανα. Μόλις το 1889 χρησιμοποιήθηκε στον επιστημονικό κόσμο ο όρος «Παραψυχολογία» ως τομέας έρευνας και τεκμηρίωσης των διάφορων ψυχικών φαινομένων που θεωρούνται μέχρι σήμερα ανεξήγητα (τηλεπάθεια, ενόραση, ψυχοκίνηση, ύπαρξη φαντασμάτων).

Η προσπάθεια αυτή των επιστημόνων έπεφτε συνέχεια στο κενό, με αποτέλεσμα μέχρι σήμερα αυτά τα φαινόμενα να μην αναγνωρίζονται από την επιστημονική κοινότητα (η Παραψυχολογία χαρακτηρίζεται ως «ψευδοεπιστήμη»). Με την πάροδο του χρόνου, η υπερβολή για το εξωπραγματικό απογειώθηκε μέσω του κινηματογράφου και των εμπορικών γιορτών, όπως το Halloween και το National Ghost Hunting Day στις ΗΠΑ, κάνοντας τον ανθρώπινο φόβο για το άγνωστο μια τεράστια πηγή εσόδων. Κολοκύθες που χαμογελούν πονηρά, μάγισσες με σατανικά γέλια και σκελετοί που δεν ξέρεις αν και σε ποιον χαμογέλασαν τελευταία φορά συνθέτουν μαζί με τη βιομηχανία του θεάματος μια εικόνα για το paranormal -φανταστική και σχεδόν παιδική.

Μέσα λοιπόν από αυτές τις φωνές που εξιστορούν ιστορίες επαφής με οτιδήποτε paranormal, υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων που επιδιώκουν να γίνουν η φωνή της λογικής για το εξωπραγματικό. Είναι ευρύτερα γνωστοί –ειδικά στο εξωτερικό– ως ghost hunters ή αλλιώς ως κυνηγοί φαντασμάτων. Το σίγουρο είναι ότι δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που θυμόμαστε από την αμερικάνικη κωμωδία «Ghostbusters» (1984) και δεν κυκλοφορούν στο δρόμο με στολές αστροναύτη. Είναι μια ομάδα ανθρώπων από διαφορετικά κοινωνικά και μορφωτικά background που τους ενώνει η θέληση να ερευνήσουν περιοχές και μέρη όπου υπάρχουν υπόνοιες ή προφορικές μαρτυρίες ότι μπορεί να υπάρχει κάτι εξωπραγματικό, όπως ένα φάντασμα.

Ουσιαστικά αυτό που προσπαθούν να κάνουν  είναι να αποδείξουν επιστημονικά την ύπαρξη των υπερφυσικών αυτών φαινομένων με αποδεκτές επιστημονικές μεθόδους και εργαλεία και πάντα υπό το πρίσμα της λογικής. Υπάρχουν αυτοί που επιδιώκουν με εργαλεία και μηχανήματα να αποδείξουν την ύπαρξη των φαινομένων και υπάρχουν και εκείνοι που επιθυμούν να τα απομυθοποιήσουν και να τα εξαλείψουν από το νου των ανθρώπων, αποδεικνύοντας ότι απλώς δεν υπάρχει τίποτα εξωπραγματικό.

Αυτοί, όμως, που θέλουν να μας δείξουν ότι κάτι τέτοιο υπάρχει, μιλάνε για ύπαρξη ενέργειας -η ενέργεια είναι επιστημονικά αποδεκτή ως φυσικό μέγεθος- που ακόμα όμως δεν έχει καταφέρει κάποιος να την μετρήσει και να της δώσει ταυτότητα. Οι ghost hunters –ή paranormal investigators, όπως δηλώνουν- κυρίως αναζητούν τοποθεσίες και καταγράφουν ιστορίες και μαρτυρίες για την πιθανή ύπαρξη φαντασμάτων/πνευμάτων και εκεί ερευνούν μέρα και νύχτα το μέρος για την ύπαρξη αυτής της ασυνήθιστης ενέργειας που προκαλεί φόβο και δέος στον κόσμο.

Τα περισσότερα κέντρα ερευνών για paranormal δραστηριότητες βρίσκονται στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην χώρα μα υπάρχουν -ή τουλάχιστον υπήρχαν μέχρι πρόσφατα- η Greek Paranormal Society, η Alpha Research Team και η αθηναϊκή ομάδα W Researching. Τα περισσότερα μέλη των ελληνικών ομάδων ghost hunting ακολουθούν τα πρότυπα ερευνών που έχουν εφαρμοστεί στο εξωτερικό και προσπαθούν μέσω της έρευνάς να αποδείξουν αν υπάρχει κάτι εξωπραγματικό ή όχι σε κάποιο κτίριο ή περιοχή.

Μακάρι τα φαντάσματα να είχαν την όψη του Patrick Swayze στην ταινία «Ghost» (1990) ή να τραγουδούσαν το «Banana Boat» σαν τον Michael Keaton στον ανεπανάληπτο «Beatlejuice» (1988). Όταν όμως μια κοινωνία είναι επιφυλακτική για πράγματα που δεν μπορεί να καταλάβει ή να απλοποιήσει αρκετά για να τα αποδεχτεί, οι κυνηγοί φαντασμάτων θα χαρακτηρίζονται ως μια ομάδα που τους αρέσουν απλώς τα θρίλερ και οι περιπέτειες. Πάντα το ανεξερεύνητο και το άγνωστο θα εγείρουν την ανθρώπινη περιέργεια και ο φόβος ως αρχέγονο συναίσθημα θα μπορεί σε χρόνο DT να μετατρέπει το χαλίκι σε βουνό. Για αυτό το λόγο η Παραψυχολογία και όλοι οι ερευνητές του paranormal έχουν ακόμα πολλά χιλιόμετρα να διανύσουν, προκειμένου να στηρίξουν και να επαληθεύσουν τις θεωρίες και τα ευρήματά τους με επιστημονικά επιχειρήματα και να γίνουν αποδεκτοί από τον ακαδημαϊκό κόσμο και την κοινωνία γενικότερα.