Για να μας γνωρίσουμε πρέπει να κάνουμε πράγματα μόνοι

Μια σπάνια ερώτηση που μας βάζει σε σκέψεις είναι πόσα πράγματα έχουμε κάνει για τον ίδιο μας τον εαυτό. Αναρωτήθηκες πόσες φορές στέρησες πράγματα από σένα; Τι ήταν αυτό που έκανες τελευταία φορά για σένα και μόνο και πριν πόσο καιρό; Και αν όντως δεν έχεις κάνει τίποτα εδώ και πολύ καιρό, τι θα μπορούσες να κάνεις;

Ας τα πάρουμε, λοιπόν, από την αρχή κι ας σκεφτούμε  τι μπορούμε να κάνουμε μόνοι και κάτι που ίσως δεν έχουμε τολμήσει να κάνουμε ποτέ. Μπορεί να μην έχουμε πάει ένα σινεμά μόνοι. Και πριν σκεφτείς ότι θα σε κοιτάει ο κόσμος και θα αναρωτιέται γιατί είσαι μόνος, θυμήσου ότι στο σινεμά όταν σβήνουν τα φώτα, δε βλέπεις το διπλανό, δε μιλάς, δεν επικοινωνείς και αν είσαι και μόνος διαλέγεις την ταινία που σου αρέσει και την απολαμβάνεις. Γιατί σίγουρα κάποιες φορές για να μη χαλάσεις το χατήρι της παρέας είπες «ναι» σε ταινίες που δεν είναι της προτίμησής σου ή υποχώρησες στα γούστα του συντρόφου σου.

Τι άλλο μπορείς να κάνεις; Να βγεις για φαγητό μόνος. Ίσως σου φαίνεται λίγο περίεργο, αλλά θα αναζητήσεις τις γεύσεις που σε γοητεύουν και θα τις απολαύσεις χωρίς να τις έχει επιλέξει άλλος και χωρίς να μπορεί κάποιος να στις κλέψει από το πιάτο. Και αν ζορίζεσαι με το γεγονός ότι θα σε κοιτάνε άτομα απ’ τα γύρω τραπέζια -και μπορεί και να δείχνουν ότι σε λυπούνται που δεν έχεις συντροφιά- θυμήσου πόσες φορές είδες εσύ ζευγάρια να έχουν βγει για φαγητό και να μην ανταλλάσσουν ούτε ματιά και τότε θα καταλάβεις ότι δεν είναι και τόσο παράξενο να πας για φαγητό χωρίς παρέα.

Το βασικότερο που πρέπει να κάνεις είναι να βρεις χρόνο για να προσέξεις και να περιποιηθείς το σώμα σου. Για λίγες ώρες ή μια μέρα σε ένα κέντρο περιποίησης και ευεξίας ή στο σπίτι, δε χρειάζεται να έχεις κάποιον μαζί σου. Ό,τι κάνεις εκείνη τη στιγμή το κάνεις για σένα και το σώμα σου. Μην περιμένεις να έρθουν τα απροειδοποίητα σημάδια ότι η αντοχή του εξαντλείται και συνειδητοποίησε ότι και ο εαυτός σου θέλει την προσοχή σου.

Κάτι ακόμα που ίσως να έχεις παραμελήσει είναι τα αγαπημένα σου χόμπι. Το να έχεις μια ασχολία –που πολλές φορές δεν έχει σχέση με το αντικείμενο της δουλειάς σου– είναι κάτι σε χαλαρώνει και συγχρόνως σε γεμίζει. Όταν κάποιος σου επιβάλλει να μην το κάνεις –όπως ο σύντροφος για λόγους εμπιστοσύνης– αμέσως νιώθεις ότι δε βρίσκεις διέξοδο χαλάρωσης και ψυχικής ικανοποίησης και αρχίζεις να γίνεσαι νευρικός. Ακόμη και όταν ακολουθείς τα χόμπι άλλων, δραστηριότητες που εσένα δε σου αρέσουν, το συναίσθημα παραμένει το ίδιο, αφού νιώθεις πως χάνεις ένα κομμάτι του εαυτού σου.

Ίσως παράτολμο θα φαντάζει στα μάτια σου και το να κάνεις ένα ταξίδι μόνος. Εσύ και ο εαυτός σου. Να πας σε μέρη που θέλεις και να κάνεις πράγματα που δεν τολμούσες ούτε στον ίδιο σου τον εαυτό να τα πεις. Πράγματα δικά σου που θα σε ικανοποιήσουν και θα σε κάνουν να νιώσεις άνετα με σένα. Εκεί μπορεί να ανακαλύψεις και άλλες πτυχές της προσωπικότητάς σου που ούτε είχες φανταστεί πως υπάρχουν. Αν το καταφέρεις αυτό, θα είσαι σίγουρα πιο δυνατός.

Και ίσως αναρωτηθείς γιατί πρέπει να τα κάνεις όλα αυτά. Ίσως γιατί χρειάζεται κάποια στιγμή να πάρεις μια δυνατή ανάσα, χωρίς να πιέζεσαι από τίποτα και από κανέναν. Αλλά κυρίως να τα κάνεις όλα αυτά για να έχεις στο μυαλό σου μια πλήρη και αληθινή εικόνα των επιθυμιών και των αναγκών σου, έτσι ώστε να είσαι ένα ανοικτό βιβλίο σε όποιον θέλει να σε γνωρίσει και να σε βάλει στη ζωή του. Η αναζήτηση του εαυτού μας και η ικανοποίησή του είναι μια ανάγκη που πρέπει να εκπληρωθεί. Και πρέπει να γίνει για να μη νιώθουμε ότι έχουμε στερηθεί πράγματα στη ζωή και για να γνωρίσουμε εμείς οι ίδιοι καλύτερα τον εαυτό μας. Έτσι θα είμαστε προετοιμασμένοι για αυτά που θα έρθουν και θα ξέρουμε τι ψάχνουμε στη ζωή και ποιους ανθρώπους θέλουμε να έχουμε δίπλα μας.