Η ιστορία της «Φανής» από το ομώνυμο τραγούδι του Καζούλη

Όταν ο Μπίλυ ερωτεύτηκε τη Φανή…

«Μέσα στο τζάκετ μου σκυφτός, γραμμή Βικτώρια – Πειραιά, καθώς στριγγλίζουν οι γραμμές κάτι μου καίει τα σωθικά…»

Σχεδόν κάθε τραγούδι που περιγράφει μια ερωτική ιστορία κρύβει πάντα πίσω του κάτι αληθινό. Μια ερωτική απογοήτευση του καλλιτέχνη, μια πονεμένη αγάπη του στιχουργού ή ένας αξέχαστος έρωτας που κράτησε μια ζωή. Η «Φανή» του Βασίλη Καζούλη είναι ένα τέτοιο τραγούδι: «Οι φίλοι μου μου το ‘χαν πει, ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή, όσο και να το θέλεις πια, δεν πρόκειται να ξαναρθεί…». Είναι ένα τραγούδι για μία Φανή που έμελλε να μπει στην καρδιά του Μπίλυ για τα καλά. Αν και ο Βασίλης Καζούλης δεν έχει δώσει πολλές πληροφορίες για την πραγματική Φανή, το τραγούδι αυτό σιγοψιθυρίζεται ακόμα 37 χρόνια από όποιον πέφτει θύμα ανεκπλήρωτου έρωτα. Και όχι μόνο…

Μέσα δεκαετίας του ’80, ο νεαρός Ροδίτης Βασίλης Καζούλης, φοιτητής της ΑΣΟΕΕ, ερωτεύεται τη Φανή από τη Ρόδο και προσπαθεί να κερδίσει την καρδιά της. Η Φανή όμως ποτέ δεν ανταπέδωσε τον έρωτα και τον θαυμασμό του Μπίλυ. Γιατί κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει αμφισβητήσει ότι ο Μπίλυ, ο ήρωας του τραγουδιού, είναι ο δημιουργός και ερμηνευτής του: «…στο σπίτι ο δρόμος σκοτεινός, παραπατάω στα σκαλιά, μες στο δωμάτιο μοναχός κι ο Dylan να μου τραγουδά». Η πραγματική Φανή τον απέρριψε αρκετές φορές. Ακόμη και σε πρόταση γάμου. Και τότε ο Μπίλυ πήρε την κιθάρα του και έγραψε το τραγούδι.

Η «Φανή» ηχογραφήθηκε σε ένα στούντιο, μαζί με άλλα τραγούδια, αλλά έμεινε σε ένα συρτάρι λόγω οικονομικής στενότητας. Στα φωνητικά η απίστευτη φωνή της Σοφίας Νοητής ακούγεται σαν «πραγματική νεράιδα» – όπως την έχουν χαρακτηρίσει – και δεν έχουν άδικο. Η ώρα της όμως να γνωριστεί με το κοινό ήρθε το 1987, όταν ο Διονύσης «Νιόνιος» Σαββόπουλος ανακάλυψε την κασέτα με τα τραγούδια, ξεχώρισε τη «Φανή» και ο Καζούλης την ερμήνευσε για πρώτη φορά στην εκπομπή «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι», πριν κυκλοφορήσει το άλμπουμ. Και από τότε η «Φανή» αγαπήθηκε τρελά από το κοινό. Έπαιζε παντού. Στα μπαράκια, στα ραδιόφωνα παντού. Και εξιστορούσε για την απόρριψη του έρωτα του Μπίλυ από τη Φανή, ο οποίος δεν μπορούσε να τη βγάλει από το μυαλό και την καρδιά του: «…φριχτές οι φάτσες γύρω μου και με κοιτούν ειρωνικά, όπως με κοίταζε κι αυτή πριν από μερικά λεπτά».

Ποια ήταν όμως αυτή η «Φανή» του τραγουδιού; Ήταν πραγματικός χαρακτήρας που πλήγωσε κάποτε τον τραγουδιστή; Ή ήταν αποκύημα της φαντασίας του; Ο ίδιος ο πολυτάλαντος μουσικός έχει δεχτεί την ερώτηση αυτή ουκ ολίγες φορές. «Δεν την έλεγαν Φανή…» είχε πει παλαιότερα, αλλά κάποιοι δε θέλουν να το πιστέψουν: «Σίγουρα είχα ένα πρόσωπο στη σκέψη μου, όταν έγραφα το τραγούδι. Σημασία όμως έχει ότι ήταν τόσο αυθόρμητο και τόσο εκ βαθέων, που λέμε, που έκανε αυτό έκανε. Έχει και εικόνες από τη ζωή μου. Δηλαδή εγώ τότε ήμουν φοιτητής στην ΑΣΟΕ πήγαινα με τους φίλους μου Βικτώρια, γιατί η ΑΣΟΕ ήταν Βικτώρια, Κηφισιά, Βικτώρια Πειραιά και τα λοιπά». Ήταν σίγουρα ένα πρόσωπο που ερωτεύτηκε δυνατά στη φοιτητική του ζωή και αυτό έφερνε στη μνήμη του, όταν έγραφε τους στίχους. Όταν ρωτήθηκε και πάλι, τι απέγινε η Φανή, είχε απαντήσει λιτά ότι παντρεύτηκε. Σε πρόσφατη συνέντευξη στο Στουντιο4 της Ερτ, ρωτήθηκε και πάλι αν έμαθε ποτέ η κοπέλα ότι αυτό το τραγούδι ήταν για αυτήν και ο Καζούλης απάντησε «I don’t care» και γέλασε.

Έχει άραγε σημασία αν την έλεγαν Φανή ή Μαρία ή Έλενα ή Χριστίνα; Όποιο και να ήταν το όνομά της, η «Φανή» του τραγουδιού κατάφερε να απογειώσει την καριέρα του Βασίλη Καζούλη και να μείνει στη σκέψη μας ως το σύμβολο του ανεκπλήρωτου έρωτα. Αυτού του έρωτα που πρέπει να αφήσεις πίσω, για να προχωρήσεις, αλλά θα σιγοψιθυρίζεις τον ρυθμό του όσα χρόνια και αν περάσουν.

Πηγή εικόνας: Αυγή