Πριγκίπισσα Νταϊάνα· το όνομα που δημιούργησε έναν μύθο

Τον Ιούλιο του 1981 ολόκληρη η ανθρωπότητα γνώρισε για πρώτη φορά την ντροπαλή δεκαεννιάχρονη Λαίδη Νταϊάνα Σπένσερ, όταν αυτή μπήκε σαν νύφη στον Καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο, για να παντρευτεί τον πρωτότοκο γιο της Βασίλισσας Ελισάβετ και διάδοχο του θρόνου, Κάρολο. Ήταν ένας μεγαλειώδης γάμος με όλα τα στοιχεία παραμυθιού σαν αυτά που βλέπουμε στις ταινίες της Disney. Η τηλεοπτική μετάδοση του γεγονότος μετέφερε την εικόνα του ερωτευμένου ζευγαριού σε πολλά σημεία του πλανήτη. Κανένας όμως δεν μπορούσε να μαντέψει την τραγωδία που θα ερχόταν κάποια χρόνια αργότερα καθώς και την πραγματική δυστυχία που έκρυβε η εικόνα αυτή.

Η Λαίδη Νταϊάνα, μετά τον γάμο της, έλαβε τον τίτλο της Πριγκίπισσας της Ουαλίας και μαζί με τον σύζυγό της θα διαδέχονταν κάποια στιγμή, όπως όλα έδειχναν τότε, τη Βασίλισσα στον θρόνο του Ηνωμένου Βασιλείου. Αυτό όμως που ουσιαστικά έγινε στις 29 Ιουλίου του 1981 ήταν να διαγράψει τα προηγούμενα δεκαεννιά χρόνια της ζωής της και από εκείνη τη μέρα να ξεκινήσει μια καινούργια πολλά υποσχόμενη ζωή. Μήπως όμως τελικά ο πρίγκιπάς της δεν ήταν ο πρίγκιπας αλλά ο δράκος του συγκεκριμένου παραμυθιού; Ή μήπως η αφέλεια της νιότης της δεν της επέτρεψε να σκεφτεί λογικά και ώριμα τη σοβαρότητα του βήματος αυτού;

Η ζωή της ως μέλος της βασιλικής οικογένειας της Αγγλίας είναι λίγο πολύ γνωστή. Χάρισε στον άντρα της δύο γιους και έφερε την πολυπόθητη ανανέωση στην παρουσία της βασιλικής οικογένειας στη χώρα. Μια ανανέωση που οι Ουίνδσορ χρειαζόντουσαν αρκετά. Κάθε της εμφάνιση ήταν εκπληκτική και τραβούσε όλα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω της, σε σημείο να αγνοούν τον άντρα της και πολλές φορές ακόμα και τον σκοπό μιας φιλανθρωπικής εκδήλωσης όπου συμμετείχαν μαζί.

Αν και προερχόταν από παλιά βρετανική αριστοκρατική οικογένεια δε διέφερε από τους νέους της εποχής της και είχε εργαστεί από καθαρίστρια έως βοηθός νηπιαγωγού. Ίσως αυτή της την απλότητα διέκρινε ο κόσμος και την αποθέωνε. Όταν χαιρετούσε τον κόσμο από κοντά είχε μια αθώα ευγένεια και μια οικειότητα που δε συνάδει με την απόμακρη συμπεριφορά των υπολοίπων μελών της βασιλικής οικογένειας.

Τα φορέματα που φορούσε, οι αυθόρμητες εκφράσεις της, τα κοσμήματα που τη στόλιζαν από την κορφή ως τα νύχια, ακόμα και τα χτενίσματά της γινόντουσαν πρωτοσέλιδα και ο Τύπος τη λάτρευε. Κάθε τι που φορούσε ή κρατούσε έπαιρνε αμέσως αξία ή ξεπουλούσε. Πίσω όμως από τα φλας των φωτογράφων και τα υπέροχα μεγάλα χαμόγελα κρυβόντουσαν τα μεγαλύτερα μυστικά. Ο πρίγκιπας της, όπως αποδείχτηκε, άνηκε αλλού και η προσπάθειά της να επιβιώσει στο παλάτι ήταν καταστροφική για την ίδια. Αρκετά χρόνια μετά μίλησε ανοιχτά για τα δέκα χρόνια που πάλεψε με τη βουλιμία σε μια προσπάθεια να βρει αγάπη και επιβράβευση. Μάταια όμως.

Στα επτά χρόνια γάμου δημοσιοποιήθηκε η παράλληλη σχέση του Κάρολου με την Καμίλα Πάρκερ-Μπόουλς, η οποία είχε ξεκινήσει πριν τον γάμο τους και ουσιαστικά δεν τελείωσε ποτέ. Το 1992 το ζευγάρι χώρισε και το 1996 βγήκε το διαζύγιό τους. Αυτό όμως που σόκαρε τον κόσμο ήταν η ανακοίνωση του θανάτου της το πρωί της 31^ης Αυγούστου 1997. Εκείνη η μέρα έμεινε χαραγμένη στις καρδιές των Βρετανών και ακόμη και σήμερα αν τους ρωτήσεις τι έκαναν «the day Diana died» θα σου πουν ακριβώς. Ήδη από τα χαράματα είχαν ξεκινήσει τα έκτακτα δελτία, όπου πρώτα ανακοινώθηκε το τροχαίο ατύχημα που είχε στο Παρίσι μαζί με τον καινούργιο της σύντροφο, σε μια προσπάθεια να ξεφύγουν από το κυνήγι των παπαράτσι. Ο τότε σύντροφός της και ο οδηγός της λιμουζίνας που επέβαιναν έχασαν τη ζωή τους ακαριαία ενώ ο σωματοφύλακας επέζησε. Λίγες ώρες αργότερα στο Νοσοκομείο Pitié-Salpétrière οι γιατροί θα ανακοινώσουν ότι ούτε η ίδια τα κατάφερε. Και τότε έγινε κάτι πρωτόγνωρο. Οι Βρετανοί σοκαρισμένοι άρχισαν να θρηνούν την «Πριγκίπισσα της Καρδιάς τους» σε κάθε δρόμο και σοκάκι της βρετανικής πρωτεύουσας και ο θρήνος τους -σχεδόν μαγικά- εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο τόπος κατοικίας της είχε γεμίσει με λουλούδια σε σημείο που επιστρατεύτηκε ο στρατός για να ρυθμίσει την κυκλοφορία και η ουρά αναμονής ήταν ατελείωτη.

Στις επτά μέρες που μεσολάβησαν από τον θάνατό της στην κηδεία της, εξαπολύθηκε ένα μένος από τον κόσμο προς τη βασιλική οικογένεια και ειδικά για τη Βασίλισσα την ίδια, με πρόσχημα το γεγονός ότι ενώ ο κόσμος θρηνούσε στο Λονδίνο, εκείνοι έκαναν διακοπές στη Σκωτία. Οι τριγμοί στα θεμέλια του Οίκου των Ουίνδσορ από τις αντιδράσεις του κόσμου και το δριμύ κατηγορώ του Τύπου για απάθεια και ακαμψία ήταν τόσο ισχυρά που ανάγκασαν τη Βασίλισσα να βγάλει διάγγελμα ώστε να αποτίνει φόρο τιμής στην αδικοχαμένη πριγκίπισσα, κάτι που μέχρι τότε έκανε μόνο τα Χριστούγεννα και το Πάσχα για να ευχηθεί στον λαό της. Για μεγάλο χρονικό διάστημα όλα τα μέλη της οικογένειας στοχοποιήθηκαν από τον κόσμο και φυσικά τον Τύπο, ενώ παράλληλα η δημοτικότητα της Νταϊάνα από ψηλά που βρισκόταν πριν πεθάνει, μετά θάνατον εκτοξεύτηκε.

Ο τρόπος που έζησε ήταν ένα μείγμα βρετανικής αριστοκρατίας και χολιγουντιανής παραγωγής, όπου ο ρομαντικός πρωταγωνιστής στο τέλος πεθαίνει. Με την ατέρμονη προβολή της στον Τύπο σε συνδυασμό με το προσωπικό της δράμα κατάφερε από τα πρώτα χρόνια της βασιλικής της ζωής να κτίσει έναν μύθο, πουλώντας τον εαυτό της και παράλληλα επιδίωκε την αναγνώριση του φιλανθρωπικού της έργου. Ο Τύπος τη βοήθησε αλλά δεν της χαρίστηκε. Οι προσωπικές της στιγμές απλώς δεν υπήρχαν και η καταδίωξη των παπαράτσι σε κάθε της βήμα ήταν αδυσώπητη. Κάποιοι σχολιαστές ανέφεραν ότι χρησιμοποιούσε τη δύναμη του ονόματός της για να προβληθεί το έργο της και η ίδια, περισσότερο από αυτό του συζύγου της, με σκοπό να τον τιμωρήσει για όσα πέρασε δίπλα του. Αποστασιοποιήθηκε από τη βασιλική οικογένεια, έγινε αγαπητή και προσιτή στον απλό κόσμο, κάτι που οι Ουίνδσορ δεν της συγχώρεσαν ποτέ. Στηνόταν μπροστά στους φωτογράφους για να ποζάρει, έτσι ώστε την επόμενη μέρα να είναι πρωτοσέλιδο. Και ενώ κάποιοι πίστεψαν ότι με τον θάνατό της ο μύθος της θα έσβηνε, έγινε ακριβώς το αντίθετο.

Το όνομά της έγινε το μεγαλύτερο παγκόσμιο celebrity brand name του εικοστού αιώνα και παραμένει μέχρι σήμερα η πιο πολυφωτογραφημένη προσωπικότητα παγκοσμίως. Κάθε χαρτί που κράτησε, κάθε κάρτα που έστειλε, κάθε φόρεμα που φόρεσε ή τσάντα που κράτησε έχουν αποκτήσει μεγάλη αξία και έχουν δημοπρατηθεί στο διαδίκτυο. Όπως για παράδειγμα, η λέξη «γαμήλιο» στο χαρακτηρισμό ενός απλού λευκού παπουτσιού πολλαπλασιάζει την τιμή του, έτσι και το όνομα της αγαπημένης πριγκίπισσας μπορεί να εκτοξεύσει την τιμή οποιουδήποτε αντικειμένου στα ύψη. Κάθε ένας έψαχνε να βρει κάτι για να δηλώσει τη σχέση του με την πριγκίπισσα. Κάθε φορά που το όνομά της φιγουράρει δίπλα από ένα αντικείμενο, η αξία του ανεβαίνει σε κλάσματα δευτερολέπτου. Είναι ένα brand name που θυμίζει το Κέρας της Αμάλθειας. Έχει δώσει πολλά και έχει να δώσει ακόμα περισσότερα. Ποιος όμως συντηρεί αυτόν τον μύθο σήμερα;

Κάθε χρόνο από τη χρονιά του θανάτου της κάποιο δημοσίευμα πάντα έβγαινε για να αναφέρει κάτι καινούργιο που δε γνώριζε ο κόσμος για εκείνη. Γύρω από τον θάνατό της συστάθηκαν αμέτρητες θεωρίες συνωμοσίας για τους ηθικούς αυτουργούς, για τα θύματα του τροχαίου, ακόμα και για τη γαλλική αστυνομία. Είχε βγει ακόμη και δημοσίευμα που ήθελε την Νταϊάνα ζωντανή, αλλά με κάποια αναπηρία κλεισμένη σε κάποιο ίδρυμα μετά το ατύχημα. Γράφτηκαν βιβλία από ανθρώπους που μπορεί και να μην τη γνώριζαν καν. Και κάθε αφιέρωμα στη μνήμη της και κάθε ντοκιμαντέρ που γυριζόταν ανέβαζε τη θεαματικότητα του εκάστοτε καναλιού στα ύψη. Με αποκορύφωμα την εικοστή επέτειο του θανάτου της το 2017.  Η χρονιά εκείνη τα είχε όλα. Το Netflix ανέλαβε την τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου του Άντριου Μόρτον «Diana: in her own words» με ηχογραφημένες δηλώσεις της, το BBC επιμελήθηκε το τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ «7 Days that shook the Windsors» και η HBO έγινε η παραγωγός του ντοκιμαντέρ «Diana, our mother: her life and legacy», όπου για πρώτη φορά θα μιλήσουν οι γιοι της για τη ζωή και απώλεια της μητέρας τους. Και όχι μόνο.

Ήδη από τα τέλη του 2016 είχε αρχίσει να προβάλλεται η σειρά «Τhe Crown» στο Netflix και κάθε κύκλος που ανεβαίνει, παρουσιάζει την πορεία της Βασίλισσας σε μια κινηματογραφική εκδοχή, βασισμένο σε αληθινά ιστορικά ντοκουμέντα. Πριν μερικές μέρες έγινε αυτό που όλοι περίμεναν. Ανέβηκε ο τέταρτος κύκλος που αναφέρεται στη δεκαετία του ’80 και στην είσοδο της Νταϊάνα στη βασιλική οικογένεια. Όπως ήταν αναμενόμενο το όνομα «Νταϊάνα» είναι παντού γραμμένο. Είτε για να συγκρίνουν σκηνές της σειράς με την πραγματικότητα, είτε για να αναφερθούν στο στιλ και στη μόδα, όπως η Vogue. Και φυσικά η ανταπόκριση του κόσμου είναι μεγάλη.

Και ίσως κανένας δεν έχει καταλάβει γιατί αυτό το όνομα πουλάει ακόμα και τώρα, είκοσι τρία χρόνια μετά. Είναι τελικά μια καλοστημένη επιχείρηση των Βρετανών, για να φέρνουν τουρίστες στη χώρα τους ή μήπως από πίσω κρύβεται η ίδια η βασιλική οικογένεια, με σκοπό να ανεβάσει τη δημοτικότητά της; Ή μήπως τελικά πρόκειται απλώς για μια πριγκίπισσα που με το γνήσιο του χαρακτήρα της, κατάφερε να γίνει όντως τόσο αγαπητή που το όνομά της να μη σβήσει ποτέ; Αυτό είναι ίσως κάτι που δε θα μάθουμε ποτέ. Το σίγουρο πάντως είναι ένα: όσα χρόνια και να περάσουν το όνομα της Νταϊάνα θα λάμπει όπου γραφτεί και όπου σταθεί. Ο μύθος της μπαίνει δικαιωματικά στο πάνθεο των λαμπερότερων και εμπορικότερων προσωπικοτήτων, δίπλα στον Έλβις, στον Μάικλ και στη Μέριλιν.