Αυτό συμβαίνει με τη Θεσσαλονίκη∙ δεν είναι η πόλη που απλώς γεννιέται ένας έρωτας, είναι η πόλη που σε μαθαίνει να αγαπάς. Κι αυτό μάλλον το ξέρουν όλοι, γιατί κάθε φορά που λέω ότι είμαι από εκεί, συναντώ μόνο χαμόγελα κι ακούω μόνο καλά λόγια. Μια πόλη που δε σταματά να γοητεύει κατοίκους και περαστικούς κι όποια εποχή και να πας, ξέρεις πως θα περάσεις ονειρεμένα.

Όταν μπαίνει το φθινόπωρο, φοράς ακόμα καλοκαιρινά. Βρέχει ξαφνικά και τρέχεις να προστατευτείς στην είσοδο κάποιας πολυκατοικίας, εσύ κι άλλοι πολλοί. Κι εκεί κάνεις καινούργιες γνωριμίες ή συναντάς παλιούς γνωστούς και καταλήγεις σε κάποιο ταβερνάκι, μικρό κι απλό, λατρεύοντας την ατμόσφαιρα και το φαγητό του.

Κι όταν χειμωνιάσει, το κρύο στη Θεσσαλονίκη είναι τσουχτερό, οπότε, μαζί με τα γάντια, ψάχνεις και για μια αγκαλιά. Κι εκεί, με θέα τη θάλασσα, γλιστράνε τα πρώτα «σ’ αγαπώ». Κι όταν στολίζεται η πόλη, γίνεται ένα όνειρο. Εκείνη την περίοδο είναι που μαθαίνεις να αγαπάς τη μουσική. Διαφορετικά στιλ ακούγονται σε κάθε γωνιά κι είναι η αγάπη για τη μουσική που έμαθε το κρύο να αψηφά. Εκεί θα ακούσεις πολλά λόγια κι υποσχέσεις. Κάποια θα έχουν βάση, κάποια θα κρατήσουν, κάποια θα φύγουν παρέα με τον Βαρδάρη, σαν να μην ειπώθηκαν ποτέ.

Δύσκολοι μήνες, από άποψη καιρού, είναι ο Γενάρης κι ο Κουτσοφλέβαρος. Δε γίνεται, όμως, Τσικνοπέμπτη να μη βγεις ντυμένος με τη στολή σου. Είναι η μέρα που ακούς τόσα πολλά γέλια, όσα δεν έχεις ακούσει όλη τη χρονιά. Και σε λίγες μέρες ραντεβού στο Σέιχ Σου, στην Περαία, στην Επανομή και στα γύρω, όπου μαθαίνεις να λατρεύεις την καλή παρέα και την καλή διάθεση.

Άνοιξη πλέον, κι εκεί αρχίζεις να αγαπάς τον ήλιο και τη θάλασσα. Απολαμβάνεις τον καφέ, φορώντας το μπουφάν σου ή χουχουλιάζοντας σε αγκαλιές σφιχτές κι αγαπησιάρικες. Τα βράδια στα κλαμπάκια της πόλης βρίσκεις πάντα το στιλ της διασκέδασης που σου ταιριάζει. Δε χρειάζεται να ‘χεις μεγάλη παρέα. Ξεκινάς με δυο-τρεις καλούς φίλους και καταλήγεις να μιλάς με όλο το μαγαζί.

Μετά το Πάσχα, ξεκινάνε οι εξορμήσεις στη Χαλκιδική, αλλά η πόλη τότε είναι στη καλύτερή της φάση. Οποιαδήποτε ώρα και μέρα βλέπεις παντού κόσμο να απολαμβάνει τον καφέ του, απ’ τα Κάστρα ως το κέντρο, απ’ τα ανατολικά ως τα δυτικά. Είναι η εποχή που φεύγουν τα κασκόλ και τα σκουφιά και πλέον οι εκφράσεις του προσώπου δεν κρύβονται. Όταν θέλεις κάτι, κάποιον ή κάποια, αυτό φαίνεται, όσο κι αν προσπαθείς να καμουφλαριστείς πίσω απ’ το καλαμάκι του φραπέ σου.

Και το καλοκαίρι όλα είναι εκεί ανοικτά και σε περιμένουν. Ο κόσμος πολλαπλασιάζεται κι οι διαθέσεις αλλάζουν. Η θάλασσα είναι εκεί, να σου κάνει παρέα στη βόλτα σου και να ακούει τα παράπονά σου και τις έγνοιες σου, χωρίς να σου φέρει αντίρρηση. Είναι κι εκείνα τα βράδια απόλαυση σκέτη. Ακόμα και στο μπαλκονάκι σου, η χαλάρωση παρέα με τα αστέρια είναι μοναδική.

Σε μια παρέα άκουσα ότι η Θεσσαλονίκη έχει δυο αξιοθέατα: τον Λευκό Πύργο και τις Θεσσαλονικιές. Ο Πύργος μας στέκεται χρόνια εκεί, στην ησυχία του και στην ηρεμία του. Δεν έχει πίσω πλευρά, γιατί όσο και να προσπαθείς να κρυφτείς πίσω του, το μόνο που καταφέρνεις είναι να κάνεις κύκλους. Θα βγάλεις σίγουρα φωτογραφίες κι αν είσαι τυχερός, θα ανέβεις επάνω και θα αγαπήσεις όλο τον κόσμο.

Δεν υπάρχει περίπτωση να γράψει κάποιος κάτι για τη Θεσσαλονίκη κι ο νους του να μην πάει σε εμάς, τις Θεσσαλονικιές. Ναι, θα μας δεις ντυμένες λίγο παραπάνω, αλλά για εμάς αυτό το «πολύ» είναι το στιλ μας. Και στη Θεσσαλονίκη μαθαίνεις να αγαπάς αυτό το «πολύ».  Ντυνόμαστε έτσι, γιατί τώρα πρέπει. Δεν έχει νόημα να περιμένεις την κατάλληλη στιγμή. Κάνουμε εμείς την κάθε στιγμή κατάλληλη. Το στιλ μας, άλλωστε, δε μένει μόνο στο ντύσιμο. Είναι ο αέρας, η διάθεση, ο χαρακτήρας μας. Γιατί να αλλάξουμε και να γίνουμε κάτι άλλο; Το μήνυμα που στέλνουμε είναι πολύπλοκο, αλλά αν μας αποκωδικοποιήσεις, δε θα χάσεις. Κι έτσι μαθαίνεις να μας αγαπάς, κι εμάς και την υπερβολή μας.

Μαθαίνεις να αγαπάς στη Θεσσαλονίκη, τα πάντα και τους πάντες. Γιατί ελπίζεις να δεις το καλό που έχει ο καθένας μέσα του. Και στη Θεσσαλονίκη ο κόσμος δεν κρύβεται. Είναι μια πόλη εκατομμυρίου που δεν μπορείς να κρυφτείς, αλλά μπορείς να λατρευτείς και να αγαπήσεις όσο θέλεις. Σε λέω αλήθεια…

 

Συντάκτης: Κέλλυ Ιακωβίδου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη