Με την επική εισβολή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στη ζωή μας, έρχονται να προστεθούν και οι εφαρμογές online dating, οι οποίες χρόνο με το χρόνο έχουν διευρύνει το δίκτυο των χρηστών τους. Κάποιες από αυτές, αν όχι οι περισσότερες, είναι Swipe Based Dating Apps, δηλαδή δίνουν τη δυνατότητα στον χρήστη να κάνει swipe -να σέρνει το προφίλ του άλλου χρήστη- δεξιά αν τον ενδιαφέρει και αριστερά αν τον απορρίπτει. Εν ολίγοις, το swipe right σημαίνει like και το swipe left σημαίνει reject. Αυτό το ρεύμα στο online dating ονομάζεται swipe culture και -όπως όλα του είδους- έχει θετική και αρνητική πλευρά.
Το θετικό σημείο της swipe culture είναι φυσικά η απόλυτη ελευθερία στην επιλογή του χρήστη που μας αρέσει. Και όλα αυτά με μία κίνηση του δαχτύλου στην οθόνη αφής του κινητού. Δεξιά μας αρέσει και ξεκινάμε συζήτηση. Αριστερά απορρίπτουμε και πάμε στο επόμενο, ίσως πιο ενδιαφέρον, πρόσωπο. Εύκολο, απλό και γρήγορο. Είναι ίσως και αναζωογονητικό που έχεις τη δυνατότητα τόσων πολλών επιλογών. Είναι όμως και σωστό ή κρύβει πίσω του κινδύνους που ο εγωισμός μας δεν μας αφήνει να δούμε ξεκάθαρα;
Το πιο αντιληπτό αρνητικό σημείο της τάσης αυτής είναι το πόσο προσοχή δίνουμε στο look του χρήστη και όχι στον εσωτερικό του κόσμο. Η πρώτη εντύπωση από τη φωτογραφία προφίλ είναι και αυτή που καθορίζει την κίνηση του χρήστη. Για να το καταλάβουμε καλύτερα, για παράδειγμα, είναι σαν να έχεις ένα μεγάλο αριθμό συμπτωμάτων, να πηγαίνεις στον γιατρό και εκείνος να σου ζητάει μέσα σε πέντε δευτερόλεπτα να του τα εξηγήσεις. Δηλαδή μέσα σε πέντε δευτερόλεπτα βλέπεις μια φωτογραφία, άντε κι ένα προφίλ στα πεταχτά και αναλόγως βγάζεις συμπεράσματα. Συμπεράσματα τόσο βιαστικά, όσο βιαστικό είναι και το πέρασμα της κάρτας σου στο ταμείο του σούπερ-μάρκετ. Φτάνουν όμως πέντε δεύτερα για να μάθεις κάποιον;
Ένας επιπλέον κίνδυνος που ελλοχεύει πίσω αυτήν τη συμπεριφορά έχει να κάνει με την ψευδαίσθηση που δημιουργείται ότι έτσι θα βρούμε τον ιδανικό σύντροφο. Εξιδανικεύουμε ένα «πατρόν» συντρόφου, απορρίπτοντας εννιά στους δέκα μέσω swipe left και καταλήγουμε στον έναν. Και όταν αυτός ο ένας δείξει κάποιο ελάττωμα -που όλοι έχουμε- αντί να παραμείνει δεξιά, φεύγει κι αυτός αριστερά. Κάπως έτσι ξεκινάει μια ατέρμονη διαδικασία που καταλήγει σε έναν φαύλο κύκλο και οι γνωριμίες γίνονται περιστασιακές. Μήπως η swipe culture γίνεται ουσιαστικά ένας τρόπος γείωσης, θεωρώντας ότι έτσι θα βρεις τον τέλειο σύντροφο χωρίς κόπο; Αυτό κατά πόσο είναι εφικτό;
Πρόσφατα στο Western Sydney University, μια μεγάλη ομάδα ψυχολόγων έκανε μια έρευνα που αφορά την swipe culture μέσω των εφαρμογών όπου εντοπίζεται και το κατά πόσο αυτή επηρεάζει την ψυχική υγεία των χρηστών. Κάπου εκεί, τα αποτελέσματα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Στην έρευνα συμμετείχαν περίπου πέντε χιλιάδες χρήστες ηλικίας δεκαοχτώ έως τριάντα χρονών, οι όποιοι χρησιμοποιούν τέτοιου είδους εφαρμογές και έδειξε ότι όσο περισσότερο ακολουθούν αυτήν την τακτική, τόσο πιο πιθανό είναι να παρουσιάσουν έντονο ψυχολογικό στρες και σε ακόμα πιο ακραίες περιπτώσεις κατάθλιψη.
Βέβαια αν το καλοσκεφτείς, η χρήση αυτής της τακτικής στις online dating εφαρμογές σου δίνει ουσιαστικά μια επιλογή. Από τη μία είναι η εύκολη εφήμερη σχέση που δε θέλει κόπο και δεσμεύσεις και αν δε σου αρέσει πας στο επόμενο προφίλ. Και από την άλλη πλευρά είναι η σταθερή σχέση που θέλει δουλειά, για να βγουν τα καλά στοιχεία των συντρόφων στην επιφάνεια και να έχει μια διάρκεια που θα προσφέρει πολλά και στους δύο. Πάντα στις επιλογές που κάνουμε πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να μην απορρίπτουμε εύκολα τους άλλους. Οπότε όποια τάση και να χρησιμοποιείς για φλερτ, το σίγουρο είναι ένα: η επιλογή είναι δική σου.
Συντάκτης: Κέλλυ Ιακωβίδου
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
