Τα 5 πρώτα άκρως εθιστικά ηλεκτρονικά παιχνίδια

Πέντε δεκαετίες τώρα δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να μην έχει παίξει κάποιο ηλεκτρονικό παιχνίδι, είτε στον υπολογιστή του, είτε σε κινητό, είτε σε κάποια άλλη πλατφόρμα. Αυτός τρόπος ψυχαγωγίας ήταν άκρως εθιστικός ακόμα και όταν δεν υπήρχαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το διαδίκτυο. Η έκρηξη των ηλεκτρονικών παιχνιδιών έγινε τη δεκαετία του ΄80 μέσα από μαγαζιά με κονσόλες παιχνιδιών, τα λεγόμενα «arcade» ή «ουφάδικα» ή «φλιπεράδικα», όπου για να παίξεις έπρεπε να ρίξεις κέρμα. Κάθε φορά που έχανες έπρεπε να ξαναρίξεις και κάπως έτσι ξόδευαν το χαρτζιλίκι μικροί και μεγάλοι. Στη συνέχεια, βγήκαν στην αγορά οι μικρές φορητές κονσόλες, όπως το αξέχαστο «GameBoy», ενώ με την αύξηση των χρηστών του διαδικτύου και των social media, ο καθένας απολαμβάνει πλέον αυτή τη διασκέδαση από το σπίτι του. Ποια ήταν όμως τα πέντε πρώτα -άκρως εθιστικά- ηλεκτρονικά παιχνίδια που άνοιξαν τον δρόμο για όλα τα υπόλοιπα;

1. Pinball ή αλλιώς «Φλίπερ»

Το Pinball είναι το αρχαιότερο arcade παιχνίδι, έχοντας κάνει την εμφάνισή του ήδη από τον 17^ο αιώνα στη Γαλλία. Δεν είναι ηλεκτρονικό ουσιαστικά, γιατί δεν παίζεται βάσει κάποιου λογισμικού, αλλά παιχνίδι δεξιοτήτων. Ήταν αυτό που βρισκόταν σε κάθε ουφάδικο, στηριγμένο σε 4 πόδια, βαρύ και ασήκωτο, με φωτορυθμικά που σου έμεναν αξέχαστα. Στόχος του παιχνιδιού να χτυπήσεις με τα πτερύγια -τα flippers- τη μεταλλική μπάλα για να μην πέσει στην τρύπα. Αν και είναι το μακροβιότερο, δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία για τους εμπνευστές του. Δυστυχώς με την πάροδο του χρόνου, τα Pinball, κυρίως λόγω όγκου, άρχισαν να εξαφανίζονται από τα μαγαζιά και με την πληθώρα των φορητών video games, τα εργοστάσια παραγωγής έκλεισαν πριν το 2000. Το 2018 στην Αθήνα άνοιξε το πρώτο Μουσείο Pinball γεμάτο φλιπεράκια από όλες τις εποχές για να διασκεδάζουν οι μεγάλοι και να μαθαίνουν οι μικροί. Το όνομά του χρησιμοποιήθηκε για μια ολόκληρη γενιά παιχνιδιών και στην ιστορία έχει μείνει η φράση που όλο και από κάποιον γονιό θα ‘χεις ακούσει: «Πάλι στα φλιπεράκια θα φας τα λεφτά σου;».

2. Tetris, το «ρωσικό χτίσιμο»

To 1984 κυκλοφορεί το πιο διάσημο -μέχρι και σήμερα- puzzle video game όλων των εποχών, το λατρεμένο Tetris. Σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από τον Αλεξέι Πάζιτνοβ στην τότε Σοβιετική Ένωση και έγινε διάσημο σε μικρό χρονικό διάστημα στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού. Το όνομά του προέρχεται από το ελληνικό «τέτρα» (4) και το «τένις», το αγαπημένο άθλημα του Ρώσου σχεδιαστή. Η κυβέρνηση της ΕΣΣΔ πήρε τα δικαιώματα του παιχνιδιού, με πρόσχημα ότι ο Πάζιτνοβ και οι συνεργάτες του εργάζονταν για την Ρωσική Ακαδημία Επιστημών και δυστυχώς ο δημιουργός του δεν έλαβε τότε την αναγνωρισιμότητα που έπρεπε. Με τη διάλυση της Ένωσης, έφυγε στις Η.Π.Α. και κατάφερε το 1996 να διεκδικήσει επιτυχώς την πατρότητα και τα δικαιώματα του παιχνιδιού. Ήδη όμως το Tetris είχε γίνει διάσημο σε όλο τον κόσμο μέσω του «GameBoy» της Nintendo, το 1989, και έγινε το παιχνίδι με τις μεγαλύτερες πωλήσεις παγκοσμίως. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να στήσεις τα «τουβλάκια» συμμετρικά και προσεκτικά, χωρίς κενά ενδιάμεσα, προσπαθώντας να σβήσεις όσες περισσότερες γραμμές μπορείς για να μη γεμίσει η οθόνη και «καείς». Μπορεί ο εθισμός στο Tetris να μην έχει τέλος, αλλά σίγουρα μάς έμαθε πώς να φτιάχνουμε τη βαλίτσα μας.

3. Pac-Man, ο γιαπωνέζος που καταβροχθίζει τα πάντα

Το 1980 στην Ιαπωνία βγαίνει στην κυκλοφορία ο Puck-Man. Δεν είναι κάποιος μακρινός συγγενής, αλλά το γνωστό video game που μετονομάστηκε σε «Pac-Man» στις Η.Π.Α. για να μην κάνει αναγραμματισμό ο κόσμος με τη γνωστή λέξη που ξεκινάει από το «f». Ο ήρωας του παιχνιδιού είναι μια κίτρινη μπάλα με μάτια και στόμα που καταβροχθίζει στο πέρασμά του τις τελείες μέσα σε έναν λαβύρινθο με φαντάσματα. Ο σκοπός του είναι να φάει όσες περισσότερες μπορεί και να περάσει από πίστα σε πίστα χωρίς να χάσει ζωές. Ποτέ κανείς δεν κατάλαβε πώς ο Pac-Man τρώει χωρίς να παχαίνει, πώς έφτασε να γίνει το παιχνίδι που μας έτρωγε όλα τα κέρματα και σε ποιο level τερματίζει. Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι το 1999 ο Billy Mitchell κατάφερε να φτάσει στο επίπεδο 256, χωρίς να χάσει ούτε μία ζωή και δεν μπόρεσε να συνεχίσει την πορεία του, γιατί το παιχνίδι κράσαρε και έβγαιναν δυσνόητα μηνύματα στην οθόνη. Άλλοι 3 παίκτες κατάφεραν και το έφτασαν σε αυτή την πίστα με τα ίδια αποτελέσματα.

4. Mario Bros, τα αδέρφια από την Ιταλία

Αν και πολλοί πιστεύουν ότι το παιχνίδι είναι ιταλικό, ο Super Mario είναι ιαπωνικής κατασκευής και σχεδιασμού. Το 1983, η Nintendo μάς συστήνει τον Ιταλοαμερικανό υδραυλικό Mario και τον ψηλόλιγνο αδερφό του Luigi, που μέσα από τις πίστες προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με διάφορα πλάσματα μέσα στους υπονόμους της Νέας Υόρκης. Η μεγάλη εισπρακτική επιτυχία του παιχνιδιού έφερε πολλές εκδόσεις  μεταγενέστερα και έχει μπει επάξια στη λίστα των video game με τις περισσότερες πωλήσεις παγκοσμίως.

5. Street Fighter, το παιχνίδι των πολεμικών τεχνών

Το 1987, η ιαπωνική εταιρεία Capcom δίνει στην κυκλοφορία το διασημότερο μαχητικό παιχνίδι που θα γίνει πρόγονος όλων των μετέπειτα εφάμιλλων παιχνιδιών, το Street Fighter. Ο ήρωας είναι ο Ryu, ο οποίος συμμετέχει σε τουρνουά πολεμικών τεχνών και με την τεχνική του εξοντώνει τους αντιπάλους του.  Η επιτυχία του παιχνιδιού ήταν μεγάλη -όπως ήταν αναμενόμενο- και ακολούθησε το sequel του 1991, «Street Fighter II», όπου ο κεντρικός ήρωας ήταν ένας αφροαμερικανός μποξέρ, εμπνευσμένος από τον mike Tyson. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 θα συμπεριλάβει στη νέα του μορφή και ήρωες της Marvel, ενώ ήρωες-μαχητές αυτού του παιχνιδιού θα συμπεριληφθούν στην ταινία του Steven Spielberg, «Ready Player One», ως μέρος μιας εικονικής πραγματικότητας.