Η Μάγισσα απόψε κάνει φινάλε και μοιράζει εγκεφαλικά

Στη φετινή τηλεοπτική σεζόν είδαμε να γίνονται πολλές παραγωγές μυθοπλασίας και για πρώτη φορά είδαμε και μία σειρά εποχής. Όχι της εποχής μεταξύ των δύο παγκοσμίων πολέμων αλλά σειρά, η οποία χρονικά ήταν τοποθετημένη την εποχή της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Μια εποχή που δεν υπήρχε ρεύμα, αυτοκίνητα, νοσοκομεία και πάει λέγοντας. Σε αυτή τη σειρά, λοιπόν, με τίτλο «Η Μάγισσα» είδαμε τους δημιουργούς μιας άλλης σειράς εποχής των «Άγριων Μελισσών», τον Λευτέρη Χαρίτο, τη Μελίνα Τσαμπάνη και τον Πέτρο Καλκόβαλη, να πηγαίνουν αυτή τη φορά δύο αιώνες πίσω, στην προεπαναστατική Μάνη, όπου οι διάφορες φατρίες και σειριές μάχονται αναμεταξύ τους.

Είδαμε μια ιστορία μυθοπλασίας η οποία έχει μέσα καπεταναίους, επαναστάτες, πειρατές, διπλωμάτες.  Ανάμεσα τους και οι γυναίκες, που προσπαθούν να σταθούνε σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία και πότε βρίσκονται υποβιβασμένες, ενώ άλλες φορές κάνουν κουμάντο με το δικό τους τρόπο. Το σκηνικό με τις καστροπολιτείες, τις ειδυλλιακές τοποθεσίες της Μάνης, της Μονεμβασιάς και των Τρικάλων έδωσαν στη σειρά το κάδρο, που δεν το πείραξε ο χρόνος, για να ταξιδέψει ο θεατής σχεδόν 200 χρόνια πριν.

Ο πρωταγωνιστικός ρόλος ενσαρκλωθηκε από τη μεσαία αδελφή Σταμίρη, την Έλλη Τρίγγου, η οποία αντικειμενικά έδωσε τα ρέστα της, μεταμορφώνοντας το ρόλο της πότε στην αγνή Θεοφανώ και πότε στη Μάγισσα που αναζητά εκδίκηση.  Δίπλα της πλαισιώνουν την ιστορία της μεγάλα ονόματα της υποκριτικής τέχνης. Ανάμεσά τους ο Γιώργος Γάλλος, η Κατερίνα Λέχου, ο Τάσος Νούσιας, ο Νίκος Ψαρράς και η Μαρκέλλα Γιαννάτου. Το έτερον ήμισυ της Μάγισσας είναι ο «Ρώσος» Αντρέι Σιντόροφ των οποίων ερμηνεύει ο Αναστάσης Ροϊλός και ο Καπετάνιος Μάρκος Λάσκαρης, στον οποίο έδωσε σάρκα και οστά ο Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης.

Μετά από πολύ καιρό ξανά είδαμε επιτέλους στη μικρή οθόνη – σχεδόν αγνώριστο- τον Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο στο ρόλο του πειρατή Δελή Μόφορη, ενώ η Στεφανί Καπετανίδη μας έφερε πρώτη φορά σε επαφή με την παρουσία των σύγκριων στην κοινωνία της Μάνης και το ρόλο που έπαιζαν σε μια οικογένεια που αποζητούσε τον αρσενικό απόγονο, για να συνεχιστεί το όνομα. Όλη η ιστορία της Μάγισσας ξεκίνησε να κουμπώνει, όταν μπήκε θριαμβευτικά στη σειρά η μία και μοναδική Θέμις Μπαζάκα στο ρόλο της Κυπριανής Γερακάρη. Έχουμε ξαναπεί ότι η παρουσία της αυτή ως δεύτερη Cersei Lannister ήταν σίγουρα καθηλωτική και ουσιαστικά αυτή φαίνεται πως θα κρίνει την κατάληξη της ιστορίας.

Μέσα από τη σειρά αποκτήσαμε και έναν «Εθνικό θείο», τον Κανέλλο Λάσκαρη, κατά κόσμον Νίκο Ψαρρά, ο οποίος είχε πολλούς ρόλους. Είχε καταρχάς το ρόλο του πυροσβέστη, όταν η κατάσταση έφευγε από τον έλεγχο. Επίσης ήταν μπακούρι, που γλεντούσε τη ζωή του χωρίς να δίνει σημασία σε κανέναν. Ήταν αυτός που συμβούλευε όλους τους άλλους και έπαιρνε πρωτοβουλίες. Ουσιαστικά ήταν ο άνθρωπος ο οποίος έμεινε ανύπαντρος, αφοσιωμένος σε έναν μάταιο έρωτα, αλλά και στην οικογένεια που έφερε το επίθετό του. Δίπλα στα μεγάλα ονόματα και στους πρωταγωνιστικούς ρόλους γνωρίσαμε και πολλά μικρά διαμαντάκια, ηθοποιούς νέους και πολλά υποσχόμενους. Ο Βασίλης Μηλιώνης στο ρόλο του Τζανή, ο Άρης Νινίκας στο ρόλο του Θράσου, ο Γιάννης Τσουμαράκης στο ρόλο του Πετρούνη, ο οποίος στο προτελευταίο επεισόδιο μας έκανε να κλάψουμε πολύ. Αγαπήσαμε επίσης τη Χριστίνα Χριστοδούλου στο ρόλο της Ρηνιώς Λάσκαρη, που μας απέδειξε πώς μία γυναίκα χωρίς άνδρα μπορεί να γίνει κεφαλή της οικογένειας με καθαρή σκέψη και λογική. Η Καλλιόπη Χάσκα στο ρόλο της Μεταξίας έγινε η κακιά που λατρέψαμε να μισούμε και να συμπονούμε συγχρόνως, ενώ ο Θεοδόσης Φυλακτός στο ρόλο του Κοσμά Βρώτσου γνώρισε την αποθέωση στο twitter ως καλύτερος φύλακας του κάστρου και όχι μόνο.

Το υπηρετικό προσωπικό του πύργου των Λασκαραίων θύμισαν λίγο από το αντίστοιχο του «Downton Abbey» με τον Γιλμάζ Χουσμέν, τη Δήμητρα Κολλά, τη Διονυσία Μπαλαμώτη, τον Παναγιώτη Κατσώλη και τον αγαθό γίγαντα «Μπακού» Μιχάλη Αφολογιάν να ζουν τις δικές τους μικρές ιστορίες, παράλληλα με την κεντρική ιστορία της σειράς. Ανάμεσα τους είδαμε την Παρθενόπη Μπουζούρη στο ρόλο της Πολυξένης, σε έναν ρόλο που μας εξέπληξε. Η Πολυξένη ήταν μία ομοφυλόφιλη γυναίκα σε μία εποχή που και οι δύο αυτοί ρόλοι ήταν κατακριτέοι και παρόλα αυτά προσπάθησε να το ζήσει. Όπως ανέφερε η Μπουζούρη, η Πολυξένη τόλμησε να το ζήσει μέσα σε μια άκρως πατριαρχική και συντηρητική κοινωνία.

Η «Μάγισσα» είναι μια σειρά με το κατάλληλο περιβάλλον της εποχής, με σκηνοθετικά εφέ και με μουσική υπόκρουση που θυμίζει Game of Thrones αλλά και παραδοσιακά ακούσματα. Τα μοιρολόγια της Μάνης είναι εκεί να θυμίζουν μια παράδοση που ακόμα δεν έχει σβήσει. Η Αναστασία Μουτσάτσου στο δεύτερο επεισόδιο τραγούδησε το μοιρολόι στο παιδί της Μεταξίας και ο κόσμος την αποθέωσε. Και μέσα στην όλη ιστορία μπαίνει και η Ιστορία της χώρας που ήταν υπόδουλοι στους Οθωμανούς και προσπαθούσε να σηκώσει κεφάλι. Οι Έλληνες δηλαδή που πάλευαν να βρουν κοινά σημεία, για να ενωθούν. Διαιρεμένοι δεν κατάφερναν τίποτα. Η κάθε μια οικογένεια μετρούσε τις πληγές και δε δεχόταν συμμαχίες και συμπράξεις χωρίς οικονομικό όφελος. Όταν ήρθε το μήνυμα της ενότητας μέσω της Φιλικής εταιρείας, άρχισαν να μπαίνουν οι πρώτοι σπόροι της ενότητας. Και ερχόμαστε λοιπόν στο τελευταίο επεισόδιο, για να δούμε πώς θα κλείσει η ιστορία της Μάγισσας και πώς θα ξεκινήσει να γράφεται η Ιστορία της Ελλάδας.

Πόσοι θα πληγωθούν και πόσοι θα βρουν δικαίωση. Κάπου εκεί στα τελευταία λεπτά μάθαμε ότι θα κάνει ένα πέρασμα η Μαρία Κίτσου, η «Λενιώ Σταμίρη», αφήνοντας μας clues, για να υποθέσουμε τη συνέχεια της ιστορίας. Και κάπως έτσι ανυπομονούμε ήδη για τη συνέχεια της Μάγισσας σε μια άλλη εποχή.