Φτάσαμε λοιπόν, εδώ στο σημείο που έχουμε ορίσει εμείς οι άνθρωποι πως αρκούν μερικά και μόνο δευτερόλεπτα για να αλλάξει ο χρόνος. Μετρήσαμε δώδεκα ολόκληρους μήνες και το ξημέρωμα μας βρήκε να ευχόμαστε, να αγκαλιαζόμαστε και να ελπίζουμε.
Αυτά τα δέκα δευτερόλεπτα μας είναι αρκετά για να γεμίσουμε και πάλι ελπίδα. Όλοι στο χρόνο που μας πέρασε είχαμε κάνει μεγάλα όνειρα, κάποια άπιαστα και κάποια άκρως ρεαλιστικά, τα οποία όμως, λόγω δυσμενών συνθηκών δεν πραγματοποιήθηκαν. Βέβαια, ο καθένας από εμάς κρύβει καλά μέσα στη ψυχή του όλα όσα προσμένει κι ελπίζει. Μπορεί να είναι πολλά αυτά που ευελπιστεί να αλλάξει στη ζωή του, μπορεί, όμως, να ζητάει ένα και μόνο πράγμα.
Η πρώτη μέρα κάθε χρόνου είναι κι η αρχή ενός βιβλίου. Το 2016 λοιπόν, αρχίσαμε να γράφουμε όλα εκείνα που επιθυμούμε. Κάθε σελίδα ήταν και μια προσδοκία, μια ευχή, την οποία πιέσαμε με δύναμη στο χαρτί για να δείξουμε πόσο πολύ τη θέλουμε. Αν ήταν όντως η χρονιά μας, τα περισσότερα φύλλα του βιβλίου μας σκίστηκαν και πετάχτηκαν, αφού έγιναν πραγματικότητα.
Αν πάλι η χρονιά που πέρασε δεν ήταν και απ’ τις καλύτερες, τότε όσα γράφτηκαν παραμένουν εκεί, ανέγγιχτα, καλά φυλαγμένα. Τη στιγμή που η αντίστροφη μέτρηση τελειώνει, τα θυμόμαστε όλα με κάθε λεπτομέρεια κι ένα κύμα αισιοδοξίας μας διαπερνά. Τις πρώτες αυτές στιγμές του καινούριου χρόνου, αισθανόμαστε σίγουροι και αισιοδοξούμε ότι φέτος δε θα κάνουμε τα ίδια λάθη και πως το σύμπαν, η μοίρα, οι εποχές, θα μας φέρουν όλα όσα ποθούμε.
Η αγάπη, το χρήμα, ο έρωτας, η υγεία , ένα σπίτι και φίλοι θα γίνουν πάλι οι στόχοι της χρονιάς, της καινούριας, της νέας, η οποία είδε και ξέρει όσα περάσαμε πέρσι και τώρα υπόσχεται να μας φροντίσει. Εξάλλου, ο χρόνος μας δίνει εμπειρίες και σοφία, αλλά και καινούριες διαδρομές για να φτάσουμε σε αυτά που ποθούμε.
Ήρθε πλέον η ώρα να πετάξουμε το παλιό βιβλίο και να ξεκινήσουμε ένα καινούριο, λευκό και καθαρό, έτοιμο να υποδεχτεί τις επιδιώξεις μας. Αυτή θα είναι τυχερή, η καινούρια χρονιά θα αλλάξει τη ζωή μας, θα μας μάθει πράγματα, θα μας φέρει καινούρια δεδομένα κι ανθρώπους κι ίσως να μας πάρει και κάτι πίσω σαν ανταμοιβή.
Όσα δε συνέβησαν πέρσι είναι πια μακρινό παρελθόν, δεν μπορούν να αλλάξουν όσο κι αν τα ποθήσαμε, όσο κι αν μας ταλαιπώρησαν. Μπορούν όμως, να γίνουν καινούριοι στόχοι, να διαφοροποιηθούν, να μεγαλώσουν κι αυτή τη φορά να γίνουν σωστά.
Όταν κάτι το θέλησες, το ζήτησες και το διεκδίκησες, δε γίνεται να το εγκαταλείψεις εύκολα κι απλά. Ανασκουμπώνεσαι, καταστρώνεις καινούριο σχέδιο, γεμίζεις ελπίδα και το προσπαθείς ξανά. Ξεκίνα, λοιπόν, να γράφεις στο καινούριο σου βιβλίο ξανά τα όνειρά σου, έχεις δώδεκα μήνες καιρό να τα δεις να συμβαίνουν.
ΥΓ. Αποδεδειγμένα το ΄16 δεν ήταν μια χρονιά που αξίζει να θυμόμαστε ή να νοσταλγούμε. Γι’ αυτό χαρήκαμε αρκετά που έφυγε και τώρα αισιοδοξούμε το ΄17 να αλλάξει, όχι μόνο τα αντικείμενα δίπλα μας, αλλά και τον τρόπο που σκεφτόμαστε κι αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη