Κανένας άντρας δε θα διαβάσει κατεβατό 500 λέξεων

«Ευτυχία είναι να βρίσκεις το πρωί στο κινητό σου ένα μήνυμα απ’ τον άνθρωπό σου». Φίλε συμφωνείς -δε συμφωνείς, χεστήκαμε. Αφού γράφτηκε στο facebook, ισχύει. Κι όσο πιο μακροσκελές είναι, τόσο περισσότερη αγάπη δείχνει. Ειδικά αν χρειάζεσαι 20% της μπαταρίας ενός smartphone για να το διαβάσεις, σημαίνει ότι είσαι κάργα ερωτευμένος.

Και κάπως έτσι ξυπνάς ένα πρωί, ανοίγεις κινητό να κλείσεις τα τριακόσια πενήντα ξυπνητήρια που έκανες snooz μέχρι να καταφέρεις να ανοίξεις το ένα σου μάτι και βλέπεις εισερχόμενη τη συνθήκη των Βερσαλλιών σε μήνυμα. Εκτός από καλημέρα, περιέχει σύνοψη της μισής σου σχέσης, ανάλυση της άλλης μισής και γεγονότα στα οποία μπορεί και να ήσουν μπροστά, αλλά τη συγκεκριμένη στιγμή δεν μπορείς καν να θυμηθείς αν έγιναν και πότε.

Στις έντυπες εφημερίδες ψάχνονται γιατί έπεσαν τόσο οι πωλήσεις των φύλλων τα τελευταία χρόνια. Όλοι το ρίχνουν στα ειδησεογραφικά sites και τα tablet. Όχι ,φίλοι μου, οι εφημερίδες πήραν τον κατήφορο όταν άρχισαν τα sms. Γιατί ενώ πριν φτιάχναμε τον καφέ μας, παίρναμε παραμάσχαλα και τη φυλλάδα και πηγαίναμε για πρωινή μελέτη στο «θρόνο», τώρα, όσοι τουλάχιστον έχουν σχέση, έχουν να διαβάσουν μήνυμα 500 λέξεων για καλημέρα ή χθεσινή καληνύχτα ξέρω ‘γω (παρεμπιπτόντως -κι απλά για να το ξέρετε- ναι, στο «θρόνο» διαβάζουμε τα πρωινά μηνύματα. Όποιος σας λέει ότι τα διαβάζει με τη σκέψη σας χουχουλιάζοντας στον καναπέ, είναι ή ψεύτης ή δυσκοίλιος).

Και θα σκεφτείς τώρα κάθεται και μας κάνει υποδείξεις αυτός που έκατσε κι άπλωσε σεντόνι 580 λέξεις μόνο και μόνο για να αναπτύξει το πρόβλημα ας πούμε; Ναι, αυτός. Αντιπαρερχόμενοι λοιπόν το αντιφατικό του παρόντος, πάμε στα γεγονότα. Για τον άντρα η πολυλογία είναι πονοκέφαλος. Όχι μόνο γιατί δεν τη γουστάρει, αλλά και γιατί δεν μπορεί να τη διαχειριστεί. Και δεν έχει καν την ικανότητα να ξεχωρίζει τα ουσιώδη ή αυτά που τον συμφέρουν. Ο άντρας ό,τι μα ό,τι και να του γράψεις, θα θυμάται τις δυο πρώτες σειρές και την τελευταία. Σε ένα μήνυμα που ξεκινά με το πόσο τον αγαπάς, πόσο θα ήθελες να είσαι μαζί του, ενδιάμεσα τους λόγους που θες να μείνεις μόνη σου, τι κακίες κρατάς, πού ήταν λάθος και την απόφασή σου να τον χωρίσεις, και στο τέλος ένα «καληνύχτα» κι ένα ακόμα «σ’ αγαπώ», ο άντρας είναι πολύ πιθανό να μην καταλάβει καν με την πρώτη ότι τον χώρισες και να απαντήσει «κι εγώ σ’ αγαπώ».

Πριν κάποια χρόνια είχα δει ένα βίντεο με την ομιλία ενός πάστορα που εξηγεί τις διαφορές μεταξύ αντρικού και γυναικείου εγκεφάλου. Το γυναικείο τον παρομοίαζε με ηλεκτρονική πλακέτα γεμάτη καλώδια που ενώνουν πολλαπλά σημεία με καλώδια, όλα σε έναν ενιαίο χώρο. Τον αντρικό τον παρομοίασε με ραφιέρα, με μικρά κουτάκια, σε απόσταση μεταξύ τους και κάθε κουτάκι έχει μέσα ένα μόνο περιεχόμενο. Άλλο έχει τον έρωτα, άλλο τη φιλία και ούτω καθεξής. Ποιο το νόημα απ’ όλο αυτό; Εκτός του προφανούς, ότι έχουμε μονοδιάστατο εγκέφαλο, είναι και τα χαρακτηριστικά των κουτιών. Πρώτον είναι μικρά, δεύτερον δεν ακουμπάνε μεταξύ τους. Πρώτον δε χωράνε πολλή πληροφορία, δεύτερον χρειαζόμαστε έξτρα χρόνο για να τις επιμερίσουμε στο σωστό κουτάκι.

Δεν είναι αδιαφορία, ούτε βαρεμάρα, ούτε βόλεμα. Δεν είναι ότι δε σε αγαπάει, δεν είναι ότι δεν έχει όρεξη να σε ακούσει. Απλά θέλει λίγες και περιεκτικές λέξεις, για να είσαι κι εσύ κι αυτός σίγουροι ότι θα τις θυμάται. Σκεφτείτε το πιο απλό παράδειγμα: Απ’ τα δισεκατομμύρια κουβέντες που μπορεί να έχει πει μια μάνα στο γιο της, η μοναδική που θα θυμάται είναι κι η μοναδική που συνοψιζόταν σε τρεις μόνο λέξεις: «Ζακέτα να πάρεις».