Ακόμα κι αν είσαι κατά του θεσμού του γάμου, ακόμα κι αν βλέπεις στεφάνι και βγάζεις αναφυλαξία, ακόμα κι αν αντικρίζεις βέρα και νιώθεις σαν το δράκουλα που βλέπει ασημένιο σταυρό, αυτές τις τελετές δεν τις αποφεύγεις, πάρ’ το απόφαση.
Κι άντε κι αν είσαι απλά καλεσμένος, τη γλυτώνεις με ένα λεμονοστύφτη και λίγη ορθοστασία. Όταν όμως έρχεται η ώρα να παντρέψεις το κολλητάρι, εκεί αρχίζουν τα ζόρια. Μετά την ανακοίνωση ότι το ζεύγος επιθυμεί να το παντρέψεις εσύ, τα κλάματα και τα σαλάκια, αρχίζει μια σειρά υποχρεώσεων που πρέπει να φέρεις εις πέρας. Κι επειδή το ρολόι τρέχει και πολλά μπορεί να πάνε στραβά, καλό είναι να αρχίσεις από νωρίς τις προετοιμασίες.
Λοιπόν, κουμπαράκι, κάτωθι ο οδηγός επιβίωσης για το γάμο:
1. Κατά 99% θα είναι καλοκαίρι και θα στάξεις μαζί με τους υπόλοιπους σαν τα κεριά που θα κρατάνε τα παρανυφάκια, οπότε προετοιμάσου ψυχολογικά. Ατσαλάκωτα ρούχα και τέλειο μαλλί, το πολύ μέχρι το πέρας της τελετής. Και μιας και αναφέραμε τα ρούχα. Ψωνίζεις ρούχα μαζί με το ζευγάρι, για να έχετε μια σχετική σύμπνοια σε χρώματα και λοιπά εικαστικά, και να μη φαίνεστε στις φωτογραφίες σαν τη σημαία της Νότιας Αφρικής.
2. Η ουσιαστική σου υποχρέωση είναι να αλλάξεις τα στέφανα και τις βέρες, ή τουλάχιστον σε αυτό θα είναι όλοι παρόντες και θα σε βλέπουν. Θα στο δείξει κι ο πάτερ αλλά κάνε λίγη προπονησούλα μην μπερδευτείς εκείνη την ώρα και ψάχνεις τα στέφανα στο χαλί.
3. Θα τα σκάσεις. Όχι πολλά, καθώς τα χοντρά τα πληρώνουν οι συμπέθεροι, αλλά θα πληρώσεις το στολισμό της εκκλησίας, τις λαμπάδες, τα στέφανα, το δίσκο, τα κουφέτα, και θα χαρτζιλικώσεις και τον παπά (πριν ξεκινήσει η τελετή, για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο). Αν πρόκειται να στολίσεις την εκκλησία με μπρόκολα κι αντί για κουφέτα αγοράσεις χαλίκια, αρνήσου εξαρχής την κουμπαριά. Αν δεν μπορείς να ανταποκριθείς, το ζευγάρι οφείλει να το κατανοήσει. Αλλά αν μπεις στη διαδικασία, φρόντισε να το κάνεις σωστά και μερακλίδικα. Α, επίσης δε γλυτώνεις το δώρο. Θα το κάνεις και θα πρέπει να είναι και καλό, φανταστικό μου κουμπαράκι.
4. Ακόμα κι αν δεν έχεις δικά σου παιδιά, για εκείνες τις μέρες είσαι ο γονιός τους. Ενόψει γάμου, ανασφάλειες κι άγχος -όχι απλά πολλαπλασιάζονται, εκρήγνυνται. Ο ένας θα θέλει να το σκάσει στη Σομαλία, η άλλη τη μισή μέρα θα κλαίει και την άλλη μισή θα βρίζει. Είναι δική σου ευθύνη να τους συνεφέρεις. Αν δεις ότι δεν το ‘χεις, συγκάλεσε συμβούλιο με τις δυο συμπεθέρες κι αμόλα τες. Ακόμα κι αν δεν εγκρίνουν την επιλογή των παιδιών τους, θύμισέ τους τι έξοδα έχουν ήδη κάνει και θα γίνουν οι μεγαλύτεροι σύμμαχοί σου.
5. Χαμογέλα. Είτε έχεις κουραστεί, είτε έχεις αγχωθεί, είτε έχεις βαρεθεί, χαμογέλα. Είσαι μόνιμα δίπλα στο ζευγάρι, οπότε κάπου εκεί βολοδέρνει κι ο φωτογράφος. Αν δε θες να είσαι στο άλμπουμ του ζευγαριού εκείνη η μορφή που σε όλες τις φωτογραφίες είναι σαν να έχει μια σκατούλα στο στόμα που δε θέλει ούτε να καταπιεί ούτε και να φτύσει, φρόντισε να έχεις πρόσχαρη έκφραση. Όπως ακριβώς κάνεις και στα club που –και καλά– δε βλέπεις ότι ο φωτογράφος σε έχει βάλει στόχαστρο και ποζάρεις για αυθόρμητη.
6. Είθισται πριν το γάμο να κοπανάμε κάνα ουισκάκι να χαλαρώσουμε. Εσύ θα πρέπει να βάλεις μέτρο για να μηνφτάσετε στην εκκλησία λιάρδα και να σας μαζεύουν από τίποτα σκάλες, ή να παραπατήσει κανείς στο χορό του Ησαΐα και να γίνετε μπάλα με το ζευγάρι, τον παπά, το τραπέζι, κι ό,τι άλλο βρεθεί στο δρόμο σας.
7. Και μιας και μιλήσαμε για μέτρο. Επίσης είθισται το βράδυ πριν τη μέρα του γάμου να γίνεται bachelor, του οποίου επίσης επιλαμβάνεσαι. Μπορείτε να πάτε στα μπουζούκια, μπορείτε να πάτε σε club, μπορείτε να πάτε σε καζίνο, μπορείτε να πάτε σε νησί, μπορείτε να πάτε και στο Αφγανιστάν. Προς Θεού όμως, μην πάτε σε strip show. Αν θέλετε ντε μου και καλά γούστα, σκεφτείτε κάτι πιο ευφάνταστο. Το στριπτιτζάδικο σε bachelor είναι τόσο εκτός μόδας που καταντά πιο γραφικό και βαρετό κι από ορκωμοσία βουλευτών.
8. Θα χορέψεις. Ακόμα κι αν έχεις να χορέψεις απ’ την έκτη δημοτικού, ακόμα κι αν σε σφίγγει αυτό που φοράς σε σημείο να πυροβολήσει κάνα κουμπί, θα χορέψεις, και θα ξεσηκώσεις και τους λοιπούς παριστάμενους να χορέψουν. Άσε κάτω το πιρούνι, σταμάτα τη γενοκτονία του μπουφέ, και με το που κατέβουν οι νεόνυμφοι από το δικό τους χορό ξεκίνα να χορεύεις κι εσύ με τους υπόλοιπους. Σημείωση: Αν το ζεύγος είναι τίποτα κουλτουριάρηδες που θέλουν μόνο latin και τέτοια φλώρικα, άσε να περάσει καμιά ώρα να σουρώσουν, και βάλε ένα χαρτζιλίκι στον dj να αρχίσει τα κλαρίνα. Αν μη τι άλλο, είναι ελληνικός γάμος. Και πίστεψέ με, θα σε ευγνωμονούν και το ζευγάρι, και κυρίως τα πεθερικά.
9. Από το γλέντι θα φύγεις τελευταίος. Είτε είσαι στην Αθήνα που οι μισοί κοιμούνται όρθιοι μετά από μια ώρα, είτε είσαι στην Κρήτη που το γλέντι κρατάει μέχρι να λιποθυμήσει κι ο τελευταίος, θα κάτσεις εκεί σαν να φυλάς Θερμοπύλες μέχρι να μείνεις μόνος σου με τους σερβιτόρους.
10. Αν την επόμενη μέρα φεύγουν για ταξίδι του μέλιτος, θα τους πας κι αεροδρόμιο. Με το που σου στείλουν inbox ότι έφτασαν, εκεί κάπου μπορείς να πάρεις ανάσα. Βασικά δε θα πάρεις ανάσα, απλά θα ξεραθείς στον ύπνο -πίστεψέ με, κι αυτοί το ίδιο.
Δεν τελείωσαν, όμως, οι υποχρεώσεις σου με την τέλεση του γάμου. Ο κουμπάρος είναι δίπλα στο ζευγάρι σε κάθε εύκολη ή δύσκολη στιγμή του. Δε μεροληπτεί υπέρ και κατά κανενός εκ των δυο, δε σπιουνιάζει. Φροντίζει να είναι στο πλευρό τους και να τους κρατά μαζί.
Μπορεί στις μέρες μας ο γάμος να έχει υποβιβαστεί σε ένα κοινωνικό συμβόλαιο, μπορεί δυο παντρεμένοι άνθρωποι να είναι απλά μια κοινή φορολογική δήλωση και τίποτε άλλο, μπορεί να ζούμε σε μια εποχή που η δέσμευση κι η αποκλειστικότητα να θυμίζουν αστείο, όμως η ίδια η τελετή είναι από μόνη της ένα γεγονός που δεν αφορά μόνο και μόνο το ζευγάρι. Μπορεί να περιστρέφεται γύρω από αυτό, αλλά είναι εκείνη η μέρα που ο παππούς βλέπει το εγγόνι του να ξεκινά τη δική του οικογένεια, ο γονιός βλέπει το παιδί του να αποκόπτεται μία και καλή από τον ομφάλιο λώρο και να αρχίζει το δικό του σπίτι, ο κολλητός να ρίχνει στο παιδικό του φιλαράκι ρίζια.
Ο Ελληνικός γάμος από μόνος του είναι μια attraction. Δεν είναι τυχαίο που έγινε και ταινία στις ΗΠΑ. Δυο παντρεύονται, άλλοι διακόσιοι γνωρίζονται, χορεύουν. Είτε διαρκέσει δυο ώρες είτε τρεις μέρες, κάθε του λεπτό είναι γεμάτο με ήχους, μυρωδιές κι εικόνες Ελλάδας. Κι εσύ έχεις συμβάλλει στο να κάνεις όλους αυτούς τους ανθρώπους να ξεχάσουν έστω για λίγο όσα προβλήματα μπορεί να τους ταλαιπωρούν. Και στο τέλος έχεις βάλει τη δική σου σφραγίδα σε μια σχέση απ’ την οποία, πρώτα ο Θεός, θα έρθει μια νέα ζωή. Όσοι το κατάφεραν ή θα το καταφέρουν, πάντα άξιοι.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη