Όπως ακούει η πριγκίπισσα το λευκό άλογο του πρίγκιπα που κοντοζυγώνει χλιμιντρίζοντας, έτσι κι εμείς αφουγκραζόμαστε τη χρυσοτάμπελη ξετάπωτη sebring της πάπιας που στρίβει από τη γωνία και τρέχουμε στο πεζούλι να τιμήσουμε τον ήρωα της δικής μας μέρας. Λεφτά στο ένα χέρι (αν είναι τυχερός ακριβώς συν tips, αν είναι άτυχος πενηντάρικο), κλειδιά στο άλλο μην κλειστούμε απ’ έξω και καταλήξουμε να τρώμε την παραγγελία στα σκαλιά, και χαμόγελο σαν αποτυχημένο lifting. Όλα για να υποδεχθούμε το λυτρωτή της πείνας μας, τον ντελιβερά.
Κάποτε έπρεπε να τρέχεις στα βουνά και τις ραχούλες, να ξεποδαριαστείς κυνηγώντας την τροφή σου, να κόβεις ξύλα, να ανάβεις φωτιές και μετά να τρέχεις και στο ποτάμι να πλύνεις τα τζιριτζάτζουλα. Τώρα πια, ούτε καν τηλέφωνο. Μπαίνεις από τον υπολογιστή ή το κινητό, κάνεις 2-3 κλικ κι έτοιμος. Κάποιες εταιρείες μάλιστα έχουν στα μηχανάκια και gps για να παρακολουθείς τον ταλαίπωρο μην τυχόν και σταματήσει να κάνει ένα τσιγάρο και παραταθεί η πείνα σου για πέντε ακόμα λεπτά.
Επίσης κάποτε ήταν πιτσιρικάδες ή φοιτητές που κοιτούσαν να συμπληρώσουν λίγο εισόδημα για να βγουν τα έξοδα, ενώ τώρα οι μισοί και πλέον είναι άνω των σαράντα. Η ρουφιάνα η κρίση κι οι απολύσεις, έφεραν το φουκαρά τον πενηντάρη –τώρα στα γεράματα– να σου ανεβάζει στον πέμπτο με τις σκάλες δυο πίτσες, τρεις μακαρονάδες, μια μονόλιτρη κόκα-κόλα και τρεις μπίρες κι εσύ να του τη λες κι από πάνω ότι η πίτσα δεν ήταν και τόσο ζεστή.
Τυραννία μες στην κίνηση, άγχος μην πάρει ο πελάτης και παραπονεθεί ότι άργησε η παραγγελία, ανασφάλεια μη συμβεί κανένα ατύχημα κι εκτός από την υγεία του, χάσει και τη δουλειά του (ξέρεις, με γύψο και επιδέσμους δεν οδηγείται μηχανάκι), βάζει τα πόδια στην πλάτη όλη μέρα κι όλη νύχτα για πενταροδεκάρες κι απλά ευελπιστεί στο τέλος της μέρας να έχει αφήσει ευχαριστημένο εσένα και τον κάθε άλλο πελάτη και να έχει βγάλει τουλάχιστον τα τσιγάρα κι έναν καφέ από τα tips που τόσο επιτακτικά χρειάζεται. Όπως είπαμε και στα ανωτέρω, ο σαραντάρης κι ο πενηντάρης δε δουλεύουν πάνω στο μηχανάκι για να πάνε στη Μύκονο, αλλά για να ταΐσουν οικογένειες.
Το επάγγελμα του ντελιβερά δεν είναι εύκολη υπόθεση, γι’ αυτό μη γίνεσαι ματζίρης σαν τα αφεντικά τους. Τι εννιά ευρώ, τι δέκα; Έχεις την οικονομική άνεση να σαβουρώνεις ετοιματζίδικα, σεβάσου τον κόπο και την κούρασή του. Ψάχνει σαν το Διογένη το τσαρδί σου που δεν έχει νούμερα και καίει μισό ντεπόζιτο βενζίνη πάνω-κάτω το στενό για να σε βρει, μετά ψάχνει να βρει το ανύπαρκτο κουδούνι σου που βαριόσουν να φτιάξεις κι άφησες αυτό της γιαγιάς που έμενε πριν από ‘σένα κι όταν επιτέλους του ανοίγεις, ανακαλύπτει ότι πρέπει να ανέβει και πόσους ορόφους με τις σκάλες γιατί η πολυκατοικία δεν έχει χρήματα να πληρώσει τη συντήρηση του ασανσέρ.
Υπάρχει ένα δόγμα που λέει «όταν βρέχει, χιονίζει, ρίχνει χαλάζι, κάνει σεισμό, περνάει ανεμοστρόβιλος, πέφτει μετεωρίτης, δεν παραγγέλνω». Λάθος. Θες να παραγγείλεις; Να παραγγείλεις. Δεν του κάνεις τη ζωή εύκολη με το να μην παραγγέλνεις, του στερείς το μεροκάματο. Οπότε παρήγγειλε, αλλά σκεπτόμενος ότι έχει έρθει με φουσκωτό του λιμενικού για να σου παραδώσει το πακέτο σου, άνοιξε το μπεζαχτά και δείξε την ανάλογη αναγνώριση.
Άσε που σε κάνει να νιώθεις Μέγας Αλέξανδρος κάθε μέρα. Φέρνει τη σακούλα με ένα κόμπο τόσο σφιχτό που νομίζεις ότι τον έχει κάψει και με αναπτήρα για να γίνει μια ομοιόμορφη μπίλια. Η προσπάθεια λυσίματος κόμπου ντελιβερά είναι κάτι παραπάνω από πρόκληση κι αν κάποια φορά τα καταφέρνεις, παίρνεις τέτοια ευχαρίστηση που –σχεδόν– δεν έχεις όρεξη να φας την παραγγελία. Όλες τις άλλες βέβαια, όπως και ο Μακεδόνας βασιλιάς, παίρνεις το κουζινομάχαιρο και κάνεις το γόρδιο δεσμό του μερακλή ντελιβερά χαρτοπόλεμο.
Το χτύπημα του κουδουνιού μας από τους «πακετάδες» σηματοδοτεί το τέλος της πείνας μας, το lunch break και τη χαλάρωση. Όσο αφανείς και να είναι, η παρουσία τους είναι συνυφασμένη με τη δική μας ευχαρίστηση, την άνευ φόβου και πάθους σαβουροφαγία και την indoor διασκέδαση.
Ντελιβερά και να μη σε αγαπά η κοπέλα σου και να μη σε αγαπά το αφεντικό σου και να μη σε αγαπά η φουκαριάρα η μάνα σου, σε αγαπάμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι.
Καλά και ασφαλή χιλιόμετρα σε όλα τα παιδιά εκεί έξω.
Επιμέλεια Κειμένου Αλέξη Φαραντούρη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Αλέξης Φαραντούρης
