Η επιθυμία κι ο χρόνος δε γνωρίζονται

Έρωτας∙ μία λέξη τόσο μικρή και ταυτόχρονα τόσο μεγάλη, απέραντη και σπάνια. Ξαφνικά όλες οι μονάδες μέτρησης χρόνου δεν μπορούν ούτε στο ελάχιστο να σε βοηθήσουν ν’ αποδώσεις τη διάρκεια που θες να βλέπεις αυτόν τον άνθρωπο. Το βρίσκεις υπερβολικό; Η υπερβολή είναι η καλύτερη φίλη ενός τέτοιου συναισθήματος.

Πολύ απλά, όλες οι αγαπημένες σου δραστηριότητες μοιάζουν πλέον βαρετές κι ανούσιες ακόμη και στην εργασία παρουσιάζεις απροθυμία ενασχόλησης, θέλεις να φτιάξεις μέρα με 25 ώρες για να είσαι ικανοποιημένος. Μοιάζει λίγο με αρρώστια, με συμπτώματα αστάθεια, νευρικότητα, άγχος κι απόγνωση όταν απομακρύνεσαι απ’ το αντιλαμβανόμενο ταίρι σου ή βρίσκεσαι σε διένεξη μ’ αυτό. Και λοιπόν; Τι σε εμποδίζει να το ζήσεις; μην προσπαθήσεις να το εκλογικεύσεις, γιατί όπως κι ο χρόνος, στον έρωτα, πάντα δε θα σου φτάνει, έτσι και με τη λογική δε θα βγάλεις ποτέ άκρη.

Ωστόσο, σύμφωνα με την επιστήμη, πρόκειται για μια ορμονική καταιγίδα με θυελλώδη ενέργεια, αυξημένη καρδιακή συχνότητα, λιγότερη ανάγκη για ύπνο και μειωμένη όρεξη για φαγητό. Θα έχεις ακούσει το γνωστό σε όλους μας ρητό «μάτια που δε βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται» , φαίνεται, όμως, πως αν υπάρχουν συνθήκες που εμποδίζουν το ζευγάρι να συνευρίσκεται τακτικά, όπως η απόσταση ή το δύσκολο καθημερινό πρόγραμμα, η διάρκεια της ερωτικής παράνοιας παρατείνεται.

Για ένα διάστημα ο άνθρωπός σου γίνεται ο πρωταρχικός σου στόχος και δεν υπολογίζεις τίποτα μπροστά στη μεγαλειότητά του, θέλεις να περνάς χρόνο μαζί του, όταν βέβαια είσαι σε θέση να αντιληφθείς την αίσθηση του χρόνου, σε πιάνει το ξημέρωμα αναλύοντας μαζί του τα πάντα για τη ζωή σας, αφού θέλεις να μάθεις με κάθε λεπτομέρεια το παρελθόν του.

Ας σε περιμένει την επομένη η πιο δυσβάσταχτη μέρα στη δουλειά ή στη σχολή, στο βωμό του έρωτα θυσιάζονται τα πάντα. Ακόμα κι αν καταφέρεις να συγκεντρωθείς στη δουλειά σου, ενώ η μανιώδης σκέψη του κυριεύει το μυαλό σου, η προθυμία να αλλάξεις το πρόγραμμά σου προκειμένου να τον δεις είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό.

Οι εκπλήξεις του είναι σαν μικρές γιορτές και σκάνε εκεί που δεν το περιμένεις, ίσως σε περιμένει στα σκαλιά της εξώπορτας, ίσως εμφανιστεί μια ανθοδέσμη στο γραφείο ή στο σπίτι σου, ίσως σου πάρει εκείνο το παιχνίδι για το playstation που κοιτούσες καθώς κάνατε βόλτα στα μαγαζιά. Η γνώμη σου κι οι απόψεις σου γίνονται ιερό ευαγγέλιο για εκείνον/νη κι επηρεάζεται αμέσως απ’ τα λεγόμενά σου.

Η αναβλητικότητα, ως δια μαγείας, εξαφανίζεται απ’ το λεξιλόγιό σου, ό,τι αφορά το ταίρι σου δεν το αφήνεις για αργότερα. Είναι το πρώτο άτομο που θα καλέσεις για να χαρεί με τη χαρά σου, αφού αποτελεί μέρος της επιτυχίας σου και για να σου συμπαρασταθεί στη στεναχώρια σου.

Τα πάντα στη ζωή σου χωρίζονται στο πριν και το μετά αυτού του έρωτα, οι ώρες που τον συναντάς φαντάζουν πολύ λίγες, αλλά ο καιρός περνάει μόνο περιμένοντάς τις. Ας μη γελιόμαστε, φαντάζει ακατανόητο να του αρνηθείς το παραμικρό, κολυμπάς στα νερά του ωκεάνιου αυτού συναισθήματος και δε θες να βρεις στεριά.

Είναι μια μοναδική εμπειρία που σε παρασύρει, σε μεταμορφώνει, σε συγκινεί, σε θυμώνει, σε διαλύει, σε επαναπροσδιορίζει και σε αποπροσανατολίζει ταυτοχρόνως, ουσιαστικά σε καθηλώνει. Όταν συναντάς αυτό το ξεχωριστό πλάσμα που θα γίνει πόθος σου το καταλαβαίνεις απ’ την πρώτη κιόλας στιγμή, το νιώθεις και δεν έχεις αμφιβολίες. Τα μάτια του αποκτούν εξουσία πάνω σου κι είσαι διατεθειμένος να καείς ολοσχερώς.

Τέλος, υπάρχουν κι εκείνοι έρωτες που μετεξελίσσονται σε αγάπη και τότε η σχέση αποκτά άλλη όψη και διάρκεια. Το άσχημο αυτού του ταραχώδους έρωτα, όμως, είναι πως έτσι όπως έρχεται έτσι φεύγει. Κάνει θόρυβο κι εσύ που διαισθάνεσαι πως πέφτουν τίτλοι τέλους, το μόνο που ζητάς είναι ησυχία. Όλα ξαναπαίρνουν τις κανονικές τους διαστάσεις, μικραίνουν ,δηλαδή, και το σώμα σου κλείνει και πάλι μέχρι την επόμενη έφοδο.