Ξύπνα, έχεις σχολείο. Τα έκανες τα μαθήματά σου; Ωραία, ώρα για τ’ αγγλικά σου. Μην γκρινιάζεις, θα σου χρειαστούν αυτά αύριο μεθαύριο, όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις. Δεν έχεις χρόνο για το θέατρο που σ’ αρέσει ή για μπάλα, δε σου προσφέρουν και τίποτα αυτά. Οι ηθοποιοί δεν έχουν δουλειά κι από ποδοσφαιριστές γέμισε ο τόπος. Ξεκίνα καλύτερα υπολογιστές, να πάρεις ένα πτυχίο, να μπορείς να διεκδικήσεις μια θέση αργότερα. Μη δυσανασχετείς, εφόδια είναι όλα αυτά, θα καταλάβεις όταν μεγαλώσεις.
Τώρα που έφτασες δευτέρα λυκείου πρέπει να ψάξουμε οπωσδήποτε για φροντιστήριο να πηγαίνεις αμέσως μετά το σχολείο. Ίσως στα «βαριά» μαθήματα να χρειαστεί να κάνεις και ιδιαίτερα, θα δούμε. Και τώρα που γράφτηκες διάβαζε, διάβαζε κι άλλο, πώς θα γράψεις στις πανελλαδικές; Πρέπει να περάσεις σε μια σχολή, το πτυχίο πια δεν είναι τίποτα, όλοι έχουν και μια εξειδίκευση. Τι εννοείς θέλεις να βγεις; Ξέρεις πόσο καιρό έχεις μπροστά σου για εξόδους; Κοίτα τώρα να διαβάσεις κι έχεις μια ζωή μπροστά σου γι’ αυτά.
Πέρασες εκεί που ήθελες, είδες, πάλι καλά που πήγες φροντιστήριο, στα ‘λεγα εγώ. Και τώρα πάρε το πτυχίο στα τέσσερα χρόνια. Πέντε; Ποια πέντε, άλλοι θα ‘χουν ήδη ξεκινήσει μεταπτυχιακό τότε. Και μην τεμπελιάζεις, ξεκίνα καμιά ξένη γλώσσα ακόμα, τώρα που ‘σαι φοιτητής, ποτέ ξανά δε θα ΄χεις τόσο ελεύθερο χρόνο, εκμεταλλεύσου τον. Τα καλοκαίρια μην πας διακοπές, βρες κάποιο καλό μέρος για πρακτική, είναι εφόδιο αυτό για αργότερα, άκου με που σου λέω. Ξέρεις πόσα καλοκαίρια έχεις μπροστά σου για ταξιδάκια; Τώρα το χτίζεις το μέλλον σου, αργότερα αυτά.
Και τώρα που πήρες το πτυχίο, μην καθυστερείς, ξεκίνα το μεταπτυχιακό. Ή πήγαινε κατευθείαν για διδακτορικό, μη χάνουμε χρόνο. Τέλειωσες και μ’ αυτά; Τώρα που είσαι σχεδόν τριάντα ψάξε για μια καλή δουλειά. Αυτό είναι το βιογραφικό σου; Τι έκανες τόσα χρόνια; Στα ‘λεγα εγώ, από τα θέατρα και τις μουσικές δε θα δεις προκοπή. Ενώ αν είχες άλλο ένα πτυχίο γερμανικών;
Την πήρες τη δουλειά; Συγχαρητήρια, είδες; Απέδωσαν καρπούς αυτά που έκανες τόσα χρόνια. Και τώρα δούλεψε, κάθε μέρα, όλη μέρα. Χωρίς άδειες. Και κάνε και υπερωρίες. Πώς θα ξεχωρίσεις; Κι αν σου ζητάνε να κάνεις κάτι έξτρα, μη στραβομουτσουνιάσεις. Είναι δύσκολοι οι καιροί, ξέρεις πόσος κόσμος ψάχνει δουλειά; Κι αν σου ζητήσουν κι άλλη δουλειά χωρίς αμοιβή, μην αρνηθείς. Κι αν πει και το αφεντικό δυο κουβένετες παραπάνω, ψωμί κι αλάτι βρε, στα ζόρια όλοι μιλάνε έτσι. Και μην παραπονιέσαι για τα λεφτά, κανείς δεν παίρνει όσα αξίζει. Τουλάχιστον δουλεύεις, αύριο μεθαύριο που θα φτιάξουν τα πράγματα θα τα εκτιμήσουν αυτά που κάνεις, άκου με που σου λέω.
Και τα χρήματα που κερδίζεις, όσα κι αν είναι, μην τα ξοδεύεις σε βλακείες εδώ κι εκεί. Άσε τα πηγαινέλα σε νησιά και άλλες χώρες, δεν είσαι γι’ αυτά τώρα, πότε επιτέλους θα σοβαρευτείς; Κράτα τα στην άκρη, πώς θ’ ανοίξεις ένα σπίτι, όλα εγώ θα στα λέω; Να ‘χεις ένα κομπόδεμα αν, χτύπα ξύλο, κάτι πάει στραβά. Να ‘σαι προνοητικός, μην κοιτάς μόνο την καλοπέρασή σου. Κουράστηκες; Όλοι κουράζονται, πώς κάνεις έτσι. Χρειάζεσαι ηρεμιστικά για να κοιμηθείς; Μπα σε καλό σου, πολύ ευαίσθητος ήσουν πάντα, άλλοι κάνουν τα διπλάσια από σένα και κοιμούνται μια χαρά.
Έφτασες αισίως τα 60; Άραξε. Ώρα να ζήσεις.
Συντάκτης: Σοφία Καλπαζίδου
