Παρά την τεράστια πρόοδο που έχουν κάνει όλες οι επιστήμες, παρά την κατάρριψη πολλών μύθων και την αιτιολόγηση άλλων τόσων φαινομένων, υπάρχει ακόμα κάτι υπερφυσικό, στο οποίο ο Έλληνας πιστεύει αδικαιολόγητα και το υποστηρίζει με πάθος. Και αυτό το κάτι εδώ μου κάθεται, στο λαιμό. Το κάρμα, αγαπητοί μου.
Αυτή η μαγική λέξη που όλα τα ξεδιαλύνει κι όποιος σ’ έχει γαμήσει (και όχι με τον ωραίο τρόπο) θα το βρει από εκεί. Ναι, σύμφωνα με τον Έλληνα του 2015, αν κάποιος σου φέρθηκε σκάρτα, μην ασχοληθείς. Θα το βρει παρακάτω στη ζωή του. Θα του κάνει τα μούτρα κρέας το κάρμα.
Ρε, είστε με τα σωστά σας; Ποιο κάρμα; Η λεξούλα αυτή, που όλους περιμένουμε να τους στρώσει και να τους ανταποδώσει το κακό που έχουν κάνει, δεν είναι τίποτα άλλο από ανθρώπινη επινόηση για να νιώθει καλύτερα όποιος έχει πληγωθεί ή εξαπατηθεί. Για να θεωρεί ότι υπάρχει κάποιου είδους μεγάλος κριτής που όλα τα βλέπει και αποκλείεται ν’ αφήσει έτσι μια τέτοια αδικία. Σας έχω νέα. Κανείς δεν παίρνει ό,τι του αξίζει σ’ αυτή τη ζωή και όλα εδώ πληρώνονται. Συνεπώς, αν κάποιος στην έφερε, μην περιμένεις ότι κάποια ενεργειακή συμπαντική δύναμη θα τον καταστρέψει, για να πάρεις εσύ το αίμα σου πίσω.
Πράξε. Αυτή είναι η λέξη-κλειδί. Γιατί το κάρμα το χρησιμοποιείς πολύ βολικά, όταν δε θέλεις να κάνεις τίποτα. Όταν θέλεις να μείνεις αδρανής, να καθαρίσει κάποιος άλλος για σένα βρε αδερφέ. Και το πιστεύεις, γι’ αυτό και επανέρχεται η ψυχική σου ισορροπία και νιώθεις καλύτερα, αφού αναθέσεις κι άλλη δουλειά στο κάρμα. Γιατί το σύμπαν ακούει, όλα τα τακτοποιεί κι επιφέρει τη δικαιοσύνη. Ωστόσο το σύμπαν έχει κι άλλη δουλειά να κάνει, απ’ το να ασχολείται με τον πρώην που σε κεράτωσε και το αφεντικό σου που είναι μαλάκας με περικεφαλαία.
Ηδονιζόμαστε τρομακτικά δε, όταν μιλάμε για καρμικά ζευγάρια και καρμικούς έρωτες. Ό,τι κι αν γίνει εμείς οι δυο θα ξαναβρεθούμε κάπου, κάπως, κάποτε, λέμε και ξαφνικά νιώθουμε σιγουριά και ασφάλεια. Ξαφνικά, δεν προσπαθούμε γι’ αυτό που έχουμε τώρα, γιατί ντάξ, θα ξαναβρεθούμε έτσι κι αλλιώς. Θα μας φέρει το κάρμα κοντά.
Ναι, συγγνώμη που σε απογοητεύω, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Οι σχέσεις, οι οποιουδήποτε είδους σχέσεις, θέλουν δουλειά. Πολλή δουλειά. Πόσο μάλλον οι ερωτικές. Θέλουν να είσαι εκεί και να το παλεύεις μέχρι τελευταία στιγμή, γιατί τα πράγματα δε θα φτιάξουν από μόνα τους. Γιατί ίσως με τους όρους «καρμικός έρωτας», να εννοούμε κάτι πολύ δυνατό, αλλά μάντεψε, το συναίσθημα πολλές φορές δεν αρκεί. Η πρώτη ύλη δεν είναι και δε θα είναι ποτέ αρκετή, αν δε τη δουλέψεις.
Γι’ αυτό, άσε τις καρμικές μαλακίες κι επικεντρώσου στο πώς θα κάνεις αυτό που έχεις να δουλέψει. Τι περνάει από το χέρι σου και τι όχι. Να ιδρώσεις για να βρεις μια λύση, να ξεπεράσεις τα όριά σου και να κάνεις πολλές υπερβάσεις αν θες να έχει η όποια σχέση σου και μελλοντικό χρόνο. Κι ακόμα κι αν δε δουλέψει, να έχεις στο μυαλό σου πως μπορεί και να μην ξαναβρεθείτε ποτέ, γιατί δεν ξαναβρίσκονται όλοι οι άνθρωποι μεταξύ τους. Δώσε ό,τι έχεις να δώσεις τώρα που μπορείς, να έχεις την ευχέρεια αργότερα να πεις ότι εσύ έκανες τα πάντα, κι αν δε βγήκε τελικά, ήταν γιατί θα βγει κάτι άλλο.
Δεν υπάρχουν καρμικοί έρωτες, υπάρχουν μόνο άνθρωποι που το προσπάθησαν και άνθρωποι που αφέθηκαν.
Συντάκτης: Σοφία Καλπαζίδου
